De volgende dag had ik een blauwe plek op mijn heup. Hij deed ook flink zeer. Ik zat in mijn stoel, met een ice-pack erop. Dat verlichtte de pijn al iets. Een diepe zucht ontsnapte uit mijn mond. Ik moest nog boodschappen doen, maar met mijn heup ging dat niet echt lukken. Ik besloot de buurvrouw te bellen. Die reageerde meteen ''enthousiast''. Ze zou de boodschappen aan het eind van de middag afleveren. Prima. Ik probeerde op te staan, wat lastig ging, en schuifelde naar het dressoir. Ik pakte Klaas zijn kaart op. Ik had de tekst zelf geschreven. Ik had geen keus. Ik begon het te lezen en de tranen sprongen mij in de ogen.
JE LEEST
Donker Blauw
Short StoryDonker blauw gaat over het verhaal van Marie, een vrouw van 70 jaar, die haar man verloor. Dit wordt een kortverhaal. Ik ben sinds kort bezig met allerlei korte verhalen te lezen. Ik had al langer het idee voor dit verhaal, maar bedacht mij dat ik...
