Dream|Riren✔️

~5~

-Medyayı yine okurken dinlemenizi şiddetle tavsiye ediyorum.
(Hayır o espriyi yapmayacağım)

İyi okumalar
💕💕💕
Hatırlatma:

Petra, yalancı biriydi. Sevdiği kişilerin onunla ilgilenmediğini anladığında okuldan bile attıran manyağın tekiydi.

Ve şimdi benim gibi birini seviyordu...

Tanrım, ne yapacağım...

.

Hayatımız bazen en yakın arkadaşımızdır...

Bizi ya sever, ya da öldürür...

Fakat ben bu 'hayat' denilen arkadaşımı tanımadan öldürüyordum belki de...

Kim bilir, belki o beni seviyordur?...

Lise 2. sınıftım ve bunun zorlukları gerçekten de çok fazlaydı. Sınavlara hazırlanmak için son zamanlarda gittiğim bir dershane vardı.

Ve bugün ise oraya gidiyordum. Yeni kayıt olduğum için çoğu kişiyi tanımıyordum bile.

Sarı tişörtümün üzerine kırmızı bir sırt çantası takmış ve hızla yurttan çıkmıştım. Geç kalıyordum.

Her zamanki gibi, kalabalık caddelerden geçip durağa doğru gidiyordum. Her yerde ayak sesleri vardı. Hava, hafif rüzgarlı, düne göre daha iyiydi.

En sonunda durağa geldiğimde, otobüsün artık saat kaçta geleceğini biraz daha kestirebildiğim için o kadar da panik olmayarak banka oturmuş ve yola bakmaya başlamıştım.

Burada, bu durakta sadece bir günde o gizemli kişi ile anılarım oluşmuştu...

Hepsi gözümün önünde teker teker canlanıyordu...

O gün üzerime düşmesi, pastayı mahvedip en yakın arkadaşımın gerçek niyetini belli etmesini sağlaması ve akşamında ise tekrardan karşılaştığımızda ağladığımda bana peçete uzatması...

Bu bir tesadüftü, değil mi?...

Belki de sadece ben çok fazla düşünüyordum?...

Otobüsün gelmesi ile tüm dalgınlığım kaybolmuştu.

Yaklaşık kırk dakika sonra durağa varmıştım. Otobüsten inmiş ve dershaneye doğru yürümeye başlamıştım. Yollarda öğrenciler, çiftler, dükkanlar, kafeler ve daha bir sürü şey vardı. Çok işlek ve hareketli bir yerdi.

Dershane binasının önüne geldiğimde, büyük bir kalabalığın panonun önünde bir çember oluşturduğunu görmüştüm. Yoksa, deneme sınavı sonuçları mı açıklanmıştı?

Merakla kalabalığa doğru yönelmiş ve insanların arasından boyum kısa olduğu için rahatça sıyrılıp çantam her ne kadar beni zorlasa da en öne geçmiştim.

Küçük, mavi renkte sade bir afiş vardı. Üzerinde ise 'Özel İngilizce dersi için dershanemizin öğretmenleri beş kişiyi seçip, sınav yapacaktır.' yazıyordu.

Evet, bu gayet normal bir şey?

Neden bu kadar çok istek vardı ki? Ve neden kızların çoğu çığlıklar atıyordu?

Zilin çalmasıyla, herkes ile birlikte ben de sınıfıma gitmiştim.

Koridorda yürürken, omzumda hissettiğim sertlik ile arkamı dönmüştüm.

"Oh, Eren. Sonunda buldum seni!"

Matematik öğretmeni nefes nefese kalmış bir şekilde, yüzünü yere eğerek ve dizlerini hafifçe kırarak kendine gelmeye çalışıyordu.

Ve ardından yüzünü yukarıya doğru çıkarıp, bana hemen yanımızdaki kapıyı işaret etmişti.

"Hemen, git oraya!"

Hala nefes nefeseydi.

"Sensei, ama benim dersim bir üst katt-"

"Bu zeka seviyesi ile nasıl yaşadığını çok merak ediyorum."

Ardından derin bir nefes vermişti.

"İngilizce dersi için beş kişiyi sınava alıyoruz. Panoya baktığını gördüm Eren! Bugün olacağını bilmiyor olamazsın!? Hey neyse,  bunun gizli olması gerekiyor. Bu yüzden kimseye söylemeden o sınıfa gir ve sınavını çöz seni salak."

Sanırım öğretmenim bir bipolar?

Ayrıca, neden beni seçmiştiler ki?

Ders başarım ortadaydı...

Belki de sadece ben çok fazla düşünüyordum?...

Bu sözü ben söylemiştim ve buna uymalıydım. Sorgulamayarak sınıfa girmiş ve herhangi bir sıraya oturup beklemeye başlamıştım.

Kesinlikle kimse İngilizce öğretmeninin kim olduğunu anlamadı

Ve neden herkesin heyecanlandığını

Yani, bu çok gizli tabii ki

Keheh ^w^

Daha fazla yazacak bir şey bulamadım

Görüşürüz

*etrafı iyice kontrol eder*

-Sanırım gitti...

-Hey, sen!!

-Dostum bana yardım etmelisin!

-Hangi konuda etmelilermiş?

-Uh..şey...hiçbir şey...

-Tanrım! Onlara gerçeği mi söylüyordun yoksa?!

-Evet...

*utanır*

-Tamam, artık söylemelisin bence de zaten.

-G..gerçekten mi?...

-Evet. Sana yardım edebilirim.

-O zaman sen söyle.

-Peki...Yazarımız sizi seviyor...

-Bu çok ani oldu Nayuubi!! ( ･_･)♡

Şu sondaki yazışmaları yapmayı çok seviyorum

O yüzden, devam