Dream|Riren✔️

~8~

Hatırlatma:

Eli ile hala kafamı aşağıda tutarken, yürümeye başlamıştı bile.

"İlk izlenimin bana tam bir baş belası olduğunu gösteriyor."

"Gözüme girsen iyi olur...velet..."

.

Apartmanın girişine geldiğimizde, en sonunda beni bırakmıştı. Yürümeye devam ederken ben ise hala olayları kavramaya çalışır bir şekilde ona şaşkınca bakıyordum.

"Ne dikiliyorsun orada?"

Demişti arkası dönük bir şekilde durarak.

"B..ben anlamıyorum..."

"Sen..Siz nasıl olur da..."

"Karşılaşmamız yetmezmiş gibi bana yardım ettiniz ve...siz...benim öğretmenimsiniz..."

Ve ardından arkasını dönmüştü.

"Tesadüf diye bir şeyi hiç duymadın mı sen?"

"Hadi, takip et. Her saniye dersimizden bir kayıp."

"T..tamam."

.

"Anladın mı?"

"Hmhmm..."

Ben dün ne yemiştim?

Daha da önemlisi

Bugün ne yesem?

"Anladığına göre bu soruyu da sen çözebilirsin."

Demiş ve kalemi tıpkı o günkü peçete gibi elime sıkıştırmıştı.

Salonun ortasında, yere yüz üstü yatarak ders işliyorduk.

Daha normali ne olabilirdi ki(?)...

Aslında, ilk başta çekingen bir şekilde yürüyor, konuşuyor ve gülüyordum. Fakat o, bir anda ilk önce ders kitaplarını atarak yere uzanmıştı.

Ve sonrasında ise 'yat' diye bağırmasıyla korkmuş ve ben de yanına gitmiştim.

Ama şu an...

Çok ilginçti...sanki hiçbir şey olmamışçasına, yakın arkadaşlar gibi anlaşıyorduk.

Gözlerimin önünden bir elin aşağıdan yukarıya doğru geçmesiyle birlikte dalgınlığım kaybolmuştu.

"Sana şu soruyu çöz dedim."

"Tch...ne diye seni kabul ettim ki?..."

Kabul ettim mi?

Beni, o mu kabul etmişti?

Ama...matematik hocası bana iyi bir not aldığımı söylemişti?

"Ne duruyorsun?"

Nedense bir anda onu incelemeye başlamıştım.