Όταν έχω εσενα (#1 Σαντα Ροζα Τζούνιορ)

28.Ιφιγενεια

«Άλλο ένα...»λέω και γεμίζει πάλι το ποτήρι μου για...δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές.

«Με το μαλακό»λέει ο Στέφανος.
«Είπα να το ρίξω έξω σήμερα»λέω.

Θέλω μια μέρα.Να βρω και να πιω μέχρι να ξεράσω.Καλα όχι μέχρι να ξεράσω.Λιγο πριν ξεράσω επειδή είναι αηδία.Τοσο πολύ που δεν θα θυμάμαι τίποτα.Και κανέναν.

«Με την πορτοκαλάδα ποτέ κανείς δεν μέθυσε.»λέει.Κακως.

«Να σου φέρω κάτι να φας;Θα πάθει κάτι το στομάχι σου με τόση πορτοκαλάδα...»λέει.

Κοιτάω τα πράσινα μεγάλα μάτια του.
«Δεν πεινάω...»λέω αλλά παρόλα αυτά πάει μέσα και έρχεται με ένα κλαμπ σάντουιτς και το αφήνει μπροστά μου.

«Κερασμένα»λέει με ένα χαμόγελο.

Πολύ καλός άνθρωπος είναι.Και όταν ήταν νέος σίγουρα θα ήταν και πολύ ωραίος.

«Σε έχω δει να κερνάς όλο τον κόσμο στο μαγαζί»λέω και παίρνω μια πατάτα.
«Γιατί όχι;»λέει και καθαρίζει κάτι ποτήρια τώρα με ένα πανί.
«Τα βγάζεις πέρα με αυτό το μαγαζάκι όμως;»λέω.
«Μέχρι στιγμής μια χαρά.Δεν έχω παράπονο.»λέει.

Φενεται ικανοποιημένος.Χωρις ανχος και στεναχώριες.

«Σαρεσει η ζωή που έχεις διαλέξει;»ρωτάω μετά και κοιτάει έκπληκτος.Ακυρη ερώτηση αλλά αφού βαριέμαι ας μιλήσουμε και για κάτι.Φενεται σοβαρός άνθρωπος ο Στέφανος.

«Μαρεσει ναι.Και πιο πολύ μαρεσει επειδή την έχω διαλέξει εγώ.Ξερεις.Ολα ήταν επιλογή μου.»λέει.Ενδιαφερον.
«Δηλαδή;»ρωτάω.
«Ήρθα στην Σαντα Ροζα επειδή ήθελα μια νέα αρχή,άνοιξα το μαγαζί που πάντα ήθελα,το μαγαζί έχει πάει πολύ καλά,έχω παντρευτεί την γυναίκας της ζωής μου και έχω ένα γιο που λατρεύω,η αδερφή μου έχει κάνει την οικογένεια της και είναι καλά και έχουμε ένα σπιτι που είναι δικό μας.»

Όλα αυτά φενονται τόσο απλά.Οικογενεια,μαγαζί,σπιτι.Ειναι ικανοποιημένος με αυτά όμως.

«Δεν είχες ποτέ...πως να το πω.Σαν ένα κενό μέσα σου.Σαν κάτι να λείπει;»ρωτάω.
«Είχα ένα κενό που λες.Πριν γνωρίσω την Άννα.Αλλα με αυτήν το κενό γέμισε»λέει.

Άρα όταν την γνώρισε και την παντρεύτηκε το κενό εξαφανίστηκε.Αυτο ήταν πολύ γλυκό που είπε.

«Δεν σε είχα για τόσο ρομαντικό»λέω και γελάει.
«Αυτό ας μείνει μεταξύ μας γιατί παίρνουν τα μυαλά της γυναίκας μου αέρα»λέει και γυρνάει στην κουζίνα.