Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün oldukça yorgundum, saatlerce ders çalıştım ve başım ağrıyor. Ayrıca uzun bir aradan sonra, -sanırım bir hafta oldu- annemi görmeye gittim. Tedavisinin işe yaradığını, daha iyi hissettiğini söyledi. Ama yine de endişelenmemek elde değil. Annemin söylediği herbir cümle gözlerimin dolmasına sebep oldu. Onu özlüyorum ve kardeşim son günlerde fazla huysuz. Annemi özlediğini söylüyor ama onu oraya götüremem. Babam oldukça geç saatlerde eve geliyor, zor görüşebiliyoruz. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum.
Ağrı kesici içtim ve içimi ısıtacak bir şeyler içmek istediğim için sitedeki kafe'ye geldim. Seni gördüm Choi San.
Oldukça uzaklaştık, böyle resmî konuşmam daha iyi olacaktır diye düşünüyorum. Seonghwa ile küçük masaların birine oturmuştunuz. Kolun sarılıydı ve diğer elini sarılı olduğu yere koymuş, yavaşça okşuyordun. Büyük ihtimal futbol oynarken kolunun üstüne düşmüştün. Herkese yaralanmamalarını, dikkat etmelerini söylerken kendin mi yaralanmıştın? Neden kendine dikkat etmedin Choi San? Kahvemi alıp, masaya oturdum ve kalın hırkama iyice sindim. Kahvemi yudumlarken etrafa bakındım. Seonghwa yanından ayrılınca öylece önüne baktın ve kahveni yudumladın. Birkaç dakika sonra kafanı kaldırdın ve göz göze geldik. Birkaç saniye bakıştıktan sonra tekrar önüne döndün, bende öyle. Kahvemin bittiğini fark ettim, kafe'den ayrılmak için ayağa kalkacaktım ki, yanıma geldin. Karşımdaki boş sandalyeyi geriye çekip, oturdun. Konuşmadan öylece sana baktım. Yanıma geleceğimi tahmin etmemiştim. " Nasılsın Woo?" dedin.
Bana hep böyle seslenirdin, uzun bir aradan sonra güzel hissettirmişti. Sesin oldukça iyi geliyordu ve gülümsüyordun. Bu halin beni sevindirmişti. " Oldukça iyiyim San. Sen nasılsın?" diye sorduğumda, yüzüne küçücük bir gülümsememin yerleştiğini gördüm. "Teşekkür ederim, iyiyim." Biraz durdun ve derin bir nefes aldın.
Ortamın gerginliğini umursamadan kolunu sordum. "Koluna ne oldu San?" dediğimde kafanı sağa sola salladın ve önemli bir şey olmadığını söyledin. Geçmiş olsunlarımı ilettikten sonra oradan ayrıldım.
Eskisi gibi olmak istiyorum seninle, tekrar en yakın arkadaşlar olalım. Bir anda hiçbir şey olmamış gibi davranman sinirimi bozuyor. Ya da üzüyor bilemiyorum. Eksik hissediyorum Choi San.
❝İnan sana soğuk bir sesle hitap etmek hiç hoşuma gitmiyor.❞
Günlerim o kadar bom boş geçiyor ki ne yapacağımı şaşırıyorum. Bu kitap aslında bambaşka bir kurguydu sonra değiştirdim. Neyse amk nie anlatiosam (iste gercek kisiligim)
