Bir Şizofrenin Günlüğü

Tek İhtiyacım

Niye bende diğer çocuklar gibi olamıyordum. Sadece normal bir hayat...

Nihayet sabah olmuştu. Annem odama geldi ve kahvaltı için beni çağırdı. Odamdan çıktım ve mutfağa gittim. Mutfağa gittiğimde annem ve babam bana dik dik baktı sonra yavaşça sandalyemi çektim ve oturdum. Dün geceki olaylardan sonra kimse birbiri ile tek kelime konuşmuyordu. Herkes önüne dönmüştü sadece arada küçük küçük bakışmalar oluyordu sadece o kadar ve ben birden

" Anne ben bugün dışarı çıkıcam " dedim.
Gene tüm bakışlar benim üstüme çevrilmişti. Zaten bende normalda sosyal olmayan tiplerdendim hani o kimsenin konuşmadığı kendi halinde takılan tiplerden. Gerçi bu yüzdende pek fazla arkadaşım yoktu.

Ama bugün diğer günlerden farklı olucağını hissediyordum. Sadece dışarı çıkıp eğlenmek dolaşmak istiyordum. Belki biraz dondurma yerdim veya bir kafede otururdum. Sadece canım ne isterse onu yapıcaktım. Bütün herşeyimi kabuslarını korkularımı yaşadıklarımı geride bırakmak istiyordum. Bugün benimdi.

Dışarı çıktım hava çok güzeldi güneş bana gülüyordu sanki. Biraz sokakta yürüdüm biraz çevreme bakındım. Parkta çocuklar oynuyor sevgililer bankta el ele tutuşmuş oturuyordu. Niye benim böyle bi çocukluğum olmamıştı.

Daha sonra evimizden az uzaktı kafeye gittim. Bu kafeyi seviyordum. Kendimi rahat hissettiğim tek yer burası denebilirdi. Biraz gevşemeye ihtiyacım vardı. Biraz kahve biraz kitap fena olmazdı. Ehh neyseki en sevdiğim kitabı yanıma almıştım.

Kendimi kitabın sayfalarında kendimi kaybettmiştim. Zamanın nasıl geçtiğini bile anlamamıştım. En son kafamı kaldırdığımda saat 21:00 olmuştu hava kararmıştı. Ben şimdi eve nasıl dönücektim akşam olmuştu. Hemen kitabımın kapağını kapattım ve kapıdan çıktım. Olabildiğince hızlı koşmaya çalışıyordum. Sanki birinin beni kovaladığı veya arkamda birinin olduğunu hisseder gibi...

Ahh yine geri gelmişlerdi !!

Yine sesler duyuyordum. Yine o , yine onu görüyordum. Ahh heryerdeydiler ve üzerimi geliyorlardı. Arkama bakmadan olabildiğince hızlı koşuyordum önüme bile bakmıyordum sadece koşuyordum.
Ve birden önüme çıktı ve çarpıştık...

" Sen !!! "

" Evet , ben .... "

----------------------------------------------------
Arkadaşlar öncelikle hikaye nasıl gidiyo veya gidişatı nasıl beğendiğiniz veya beğenmediğiniz yönlerini yazarsanız sevinirim çünkü bu hikaye benim ilk deneyimim o yüzden yorumlarınız ve fikirleriniz benim için çok önemli , teşekkürler :D