HAN

1K 32 6
                                    

Düşünüyorum, afağı izlerken amağı
Hani nerede, zihnime laf atan soytarı
O loş ışıkta mı uyuyor yine, o hancı
Hâlâ saklanıyor mu, gölgelerdeki yabancı

Farklı dinler ve lisan ama hepsi insan
Görebildiğince yerde vahşet ve kan
Hancı davransana! İşte vahşet ve kan
Al sana ağlayan milyarlarca insan

Hani nerede o aydınlıktaki ağmak
Gözleri bağlı, tombul ve aksak
Çarp sessizliği göhsüne kırıp parçalasana ahmak!
Hani nerdesin? Seni görende sanacak ki korkak

Sanma ki sonu yok bu gecenin, sabağı
Ne arayıp duruyorsun çevrende ankayı?
Yapraklar dökülsede tekrar oluşmayacak mı
Uyan artık uykundan yoksa kim getirecek bize sabağı

Ey bilinmez yolcunun, kesfedilmemiş diyarı
Duyulmamış türkünün duyulmamış ozanı
Söyle bana neyledir bu gecenin aydınlığı
Güneş yoksa neyle aydınlatayım sabağı

Ey yolcu, yapma
*'Atiyi karanlik görerek ye's e' kapılma
Varlığını armağan et aklında parçala
Ama Han uğruna Hancıya tapma

-Ey önümde duran başsız adam,
Çekil de yıkayım, kalmasın ortada tek bir dam
-Tekbirin bu ise tekbirsize sukutum
-Tâun nerede, nerede kusmuğum?

Sayma bu şiseyi yudum yudum
Çekil hancı burası benim yurdum
Dehlizde kayboldum sonra buldum
Ey kuşsuz minare ben nerede boğuldum

Sahipsizlik dergahı sahip çıksana bana
İçimdeki ses bağırsana bana
Yetmedi daha bu çile sana bana
Vur Hancı! Bir daha vur bana

Şeklim neydi benim
Ben beni nerede kaybettim
Hancı! Senden de handan da tiksindim
Noldu bana? Sanki baştam dirildim

İnanmak gerek inanmak, yaşamın kutsallığına inanmak
Bilmek, bilmek; bilinmez dehlizleri ince ince işlemek.
   
                   Mehmet ÜNLÜ


Akıl KalkanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin