Zifiri karanlığı emmeyi bırak!
Işığa çağırıyorum seni.
Hala mı ölsün gözlerinde
Binbir renk ve pırıltı.
Hala mı hükmetsin içinde Nemrut?
Gafletin kışına mı tutulsun
Yüreğinde filizlenen umut.
Gel!
Ellerini ver,
Ellerimden tut!
Ne söyler
Her gün göze giren güneş.
Şu ipek ören kelebek
Gözsüz gören yarasa.
Niçin suyun kalbindedir hayat?
Hayatın yüreğinde sır- sefer.
Bin yıldır ne der şu pınar,
Duymayan kulaklara.
Niçin?
Çölde hayattır kaktüs çicekleri;
Gecelerine dökülen yıldızlar.
Öyleyse cam gözlerle bakma bahçelere.
Tutma demir eldivenle
Çiceklerimi.
Avuçlarında eriyip gitmesin ömür.
Haydı tut ellerimi
Yüreğine yürüsün ebedi bahar.
Işısın gözlerinde umut.
Haydi elini ver!
Elimi tut. (CC)
Open your MİND!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akıl Kalkanı
NonfiksiPenguenlerin nasıl yürüdüğü, bilmem hangi sanatçı veya ülkeyle alakalı saçma bilgiler, aptal genç hikayeleri oldum olası hep canımı sıkmıştır ve insanların, özellikle ergen veya genç bireylerin, rüya görme hevesleri ve fantezi dünyalarına sıkışmalar...
