~papatya~

Şarkı Söyleyeceksin

Medya: Elyas&Taha-İncinmesin Kanatların

Donup kalmışım bu şarkılarda yalnız gülüşlerine dalıp dalıp var olmak imkansız..

4.bölüm: Şarkı söyleyeceksin
.
.
.
.
-"Sana istediğimi alırım demiştim ufaklık"
Korkudan ne yapıcağımı bilemedim. Şuan bildiğim tek şey bu adamın kötü olduğuydu. Derin bir nefes alıp yavaşcana verdim. Arkamı dönüp sarı saçlı adama baktım. Yeşil gözleri bana tehlike sezdiriyordu. Sonunda konuşmak aklıma geldiğinde sesimin titrememesine özen göstererek konuştum.

-"Benden ne istiyorsun"
-"Sesini"
Yaw kardeşim bi siktir git deli midir nedir. Tamam estina sakin oluyoruz. -"Sesimi derken? Anlamadım."
-"Acele etme zamanla anlarsın."
Peki ya Betül abla ile Mustafa abi? Onlar ne alakaydı. Burası onların evi değilmiydi. Kapıyı açmaya karar verdiğimde elimi kalbimin üstüne koyarak hızlı atmadını yavaşlatmak istedim ama nafile. Kapıyı açtımda yüzüme sadece rüzgar esmişti. Ardından dalgalanan saçlarım. Gitmişlerdi.. Burda salak sarı kafayla tektim ve aşırı korkuyordum.

-"Kapıyı kapatsan artık. İçerisi soğuyor."
Gerizekalı şuan tek sorunumuz bu zaten.

Kapıyı kapatıp salona geçtim. Gayet rahat bir şekilde koltukta hayvan gibi oturuyordu.

-"Kimsin sen"
-"Yağız"
Sarı kafanın yerini Yağız almıştı yada çatlak yağız mı desek iç sesimle henüz karar veremedim.
-"Burda ne işim var?"
-"Sana bir iş teklifimiz var" 
Ne yani iş teklifi yüzünden mi sahte aile çıkartmışdı karşıma. Çatlak
-"Ne işi"
-"Şarkı söyleceksin. Bizim mekanda"
-"İstemiyorum."
-"Soran olmadı. Ben istiyorsam istemek zorundasın." Yok yaa herife bak ne sanıyodu bu kendini polis denen birşey var. Kimse bana zorla birşey yaptıramazdı.
-"Teklif demiştin"
-"Kibarlık içindi"
-"Bak kardeşim kalın kafan basmıyor herhalde istemiyorum iş falan."
Ayağa kalkıp kapıya yöneldim.
-"O kapıdan çıkmak ecelin olur"
Ha? Ecel mi? Beni öldürcekmiydi. Nasıl? Yok yaa blöf yapıyordur. Kolaymı öyle adam öldürmek. Arkama dönmeden kapıdan çıkacağım sırada boğazıma bir el sarıldı ve başımda metal bir şey hissettim.

-"Sana bu kapıdan çıkmak ecelin olur dedim. Benim sözümü dinlesen iyi edersin. Beynini dağıtmak pek istemiyorum çünkü"

Korkudan çıkmayan kısık sesimle tamam diyebildim. Ardından kolumdan çekiştirerek beni bir odaya götürdü ve kapıyı kitleyip aşşağı indi. Bilmediğim yerde bilmediğim biri tarafından tehtid ediliyordum.

Odada iki koltuk, bir yatak ve bir gardırop vardı. Koltuğa oturmak istemiyordum ama ayakta dikilmekten yorulmuştum. Koltuğa oturduğumda başıma gelenleri düşündüm. Annem ölmeseydi bunlar başıma hiç gelmeyecekti.

-"Keşke burda olsaydın anne. Sana ihtiyacım var"
Koltukta dizlerimi kendime çekerek ağlamaya başladım. Ona ihtiyacım vardı.

Uyandığımda sabah olduğunu farkettim. Ağlarken uyuyakalmış olmalıydım. O sırada aşşağıdan sesler duydum.

-"Saçmalama oğlum. Kızı zorla çalıştırmakta ne demek?"

-"Barış bak bi düşün. Kızın sesi çok güzel. Mekanda şuan işler yolunda gitmiyor. Kız sesiyle çok müşteri çeker. Paraya para demeyiz."

-"Kız hakkında neler biliyorsun?"

-"Estina Gündoğdu 17 yaşında yaklaşık 1 Hafta önce babası annesini öldürmüş. Babası hapse girmiş. Kızda yetimhaneye verilmiş."