Tulpa - pamiętnik

Trochę o mnie - poznajmy się c;

No dobra, zanim zaczniemy, dzień dobry, witam, nazywam się Asia i mam 13 lat. Pomysł posiadania tulpy zrodził się w dniu, w którym dowiedziałam się o ich istnieniu - dzisiaj (tj. 08.05.2020). Więc powstała ta książka. Chcę, żeby była pomocna dla mnie, jak i dla innych, no i żeby stanowiła dla mnie jakby po prostu pamiętnik, nie wiem jak inaczej to określić.

Dlaczego chcę mieć tulpę?

Odpowiedź jest prosta - chcę mieć "kogoś", kto mnie zrozumie i pomoże w potrzebie. Mam przyjaciół, jasne, ale z większości problemów nie mogę się wyżalić nawet im. Natomiast tulpa byłaby częścią mnie, rozumiałaby wszystko nawet lepiej, niż ja sama.

Jestem nastolatką, która trochę w życiu przeszła - "co" akurat tu nie jest ważne. Gdybym opowiedziała wam moją historię, część z was na 100% stwierdziła by, że to nic, że to normalne czy coś w tym stylu - jasne, dla niektórych może tak, każdy przeżywa różne sytuacje inaczej. I to inaczej będzie akurat kluczowe, jeśli chodzi o tulpę.

Oczywiście, boję się, że mi się nie uda, a nawet jeśli to tulpa przyjmie moje najgorsze cechy - strach, wstyd, bezsilność, brak asertywności i zgryźliwość, pod którą staram się ukryć wcześniejsze cechy. Mam jednak nadzieję, że mi się uda, to jest moje marzenie i postaram się je zrealizować, najlepiej, jak potrafię.

Nie mogę obiecać, że nie poddam się dopóki mi się nie uda, bo to, że się poddam jest bardzo prawdopodobne patrząc na moją wiarę w siebie, ale postaram się utrzymać nadzieję jak najdłużej, więc trzymajcie za mnie kciuki! ❤️

Jeśli wpadnę jeszcze na jakiś pomysł, co tu dopisać, to dopiszę, na razie chyba tyle informacji wam wystarczy, możecie pytać (o ile ktoś to przeczyta wrr)

Kocham was! ❤️