Tehlikeli OYUN

DENEME /3. Bölüm

100 okunmayı geçince 4. Bölüm gelecek.

Hello🍃

Gözlerim açıldığında uyuşan kolumun acısını fark edip kalktım. Uzun bir gecenin ardından masanın başında uyuya kalmıştım. Esneyerek kendime gelmeye çalıştıktan sonra lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım.

İçeri geçtiğimde saate bakıp ne kadar geçkaldığımın farkına vardım. En bilindik magazin proğramını açıp izlemeye başladım. Sunucu şöyle diyordu.

"Uzun zamandır merak edilen Kemal Bey ve sevgilisi Seren hanımın evlenme haberleri çok konuşulmuştu. Güvenilir bir kişi Kemal beyin babasının zoruyla evlenecekleri basına sızdırılmıştı fakat çift yalanlamıştı"

Diyerek bundan önce olanlara değiniyordu. Yanındaki diğer sunucu hanımefendi onu onaylıyordu.

"Evet yalanladılar fakat dün akşam çekilen bu görüntüler her şeyi açıklıyor sanki. Bizce evet her şey ortada ama isterseniz vereceğimiz verereyi izleyip sizlerde kararınızı verin"

Dediğinde çekmiş olduğum görüntüleri yayınladılar. Ve üstüne konuştular ve konuştular. Mutfağa girdiğimde annem başka bir magazin proğramını bakıyordu.

"Asude bak Kemal ne yapmış dün gece"

Umursamaz bir şekilde nefes alıp verdim. "Biliyorum" dediğimde yan yan bana bakıyordu. " Bunu çeken kimse iyi cesaret diplerine girmiş nerdeyse" onu senin kızın çekti anne demek istedim ama sustum.

"Kim çektiyse aferin bu iş için doğmuş gibi cesur sevdim"

Dediğinde tek kaşım havaya kalktı işte büyük bir fırsat yakalamıştım. Umursamıyormus gibi kahvaltımı yapmaya başladım.

"Anne" dedim sessizce "hı" demekle yetiniyordu.

" Ben bir kafeye ortak olmak istiyorum"

dediğimde sol kaşı yukarı kalktı

"Nerden çıktı bu şimdi oyunu bırakıp kafeyemi başlayacaksın"

Evet arkası gelmez sözler devam ediyordu edecektide. "Peki sana bu haberin kimin yaptığını söylesem bana izin verirmisin"? Biraz düşündü çünkü bunu yapanı merak ediyordu. "Peki, ama eğer bu işi yüzüne gözüne bulaştırırsan babana ben değil sen hesap verirsin"? Zaten hep öyle oluyordu ama neyse. "Bak söz mü"? Sinirlendigi her halinden belli oluyordu

"Söz söyle bu kim"? Artık Game over'dı oyun bitmişti. "Benim" yudumladığı çayı boğazında kalırken gülmeden edemedim bu denli şaşıracak kadar onun gözünde ben umutsuz vakaydım. "Ve" diye ekledim "bundan önce babasının izin vermediği haberinide yaptırtan bendim" ikinci bi şok dalgası geçirirken bir an gerçekten öksürmekten boğulacağını düşünüp sirtina vurdum. "İyimisin Anne"? Sadece kafasını salladı.

Demekki neymiş ben bir umutsuz vaka değilmişim neymiş ben istediğim zaman her şeyi elde edermişim.

"İnanmamı bekleme buna" bir insan kızına bu kadarmı güvenmezdi ya biraz sinirlenmiştim "o zaman ara pelin Hanımı da öğren" diyerek arkama bakmadan yürümeye başladım. "Arayacağım" diye arkamdan bağırırken merdiven basamaklarını eze eze yukarı çıktım kendi mabedimin içinde kaybolmaya.

Kafeyi sanal ortma her bir ayrıntısına kadar girmiştim. Kafenin terasında oyuna yeni başlayan ,1. Seviyede olanların almaları gereken kılıç orda duracaktı ve insanlar enerjilerini yükseltmek için o kafeden yiyecek almaları gerekiyordu. Ve bende böylelikle bir anda iki iş hatta üç iş yapacaktım. Magazin işlerine ara verecektim. Tasarladığım göz lenslerini kutusundan çıkardım. Gözüme taktıp bir kez açıp kapadıktan sonra oyundaydınız iste oyuna girmek bu kadar basitti benim oyundaki adım. #queenas'di şimdilik oyuna sadece ben giriş yapabiliyordum ve İstanbulun dışına çıktığınızda oyunu oynayamıyordunuz.