förflunta och framtiden

5

Bu bölümü ihtiyar bebeğime hediye ediyorum dreamglowq 💜 pek içime sinmedi ama beğenirsin umarım 🥺

✁

"Taehyung'u aramalıyız artık." Yirmi sekiz yaşındaki genç öğretmen acıyla kıvranan arkadaşını izlerken çaresizce onu ikna etmeye çalışıyor fakat bir türlü başaramıyordu. "Olmaz. Zaten telefonlarımı a-açmıyor."

"Doktor stresten olduğunu söyledi. İki gündür eve dönmediği için endişeli olduğunu biliyorum. Onu görene kadar geçmeyecek farkındasın değil mi?"

Jeongguk uzandığı hastane yatağında sırtı arkadaşına bakacak şekilde döndü ve gözlerini kapattı. "Biraz uyursam geçecektir." Hyunjin arkadaşına laf anlatmanın zaman kaybı olduğunu kavradığında onu onaylayarak odadan çıkmadan önce fark ettirmeden telefonunu aldı. Jeongguk'un eşiyle tanışma fırsatını henüz bulamamıştı bu nedenle telefon numarasını Jeongguk'tan almalıydı. Koridora çıkıp kapıyı arkasından kapattı. Arkadaşının telefonunu açtı –telefonun kilidi yoktu- ve rehberden eşinin numarasını bulmaya çalıştı. Aklına gelebilecek birkaç sevgi sözcüğünü arattıktan sonra bulamayınca son aramalara girdi, iki gün önceki cevapsız aramalarda "Chérie" diye kayıtlı biri vardı. Bunun Taehyung olduğunu düşünerek şansını denedi ve arama tuşuna bastı. İkinci çalıştan sonra telefon açılmış ve karşı taraftan çekingen bir ses gelmişti. "Jeongguk?"

"Ben Hwang Hyunjin. Jeongguk'un okuldan arkadaşıyım. Eşiyle görüşüyorum değil mi?"

"Sevgilisiyim. Jeongguk iyi mi? Neden onun telefonundan arıyorsunuz?"

"Lütfen paniklemeyin ama şu an hastanedeyiz. Birkaç saattir sancısı var, doktor stresten olduğunu söyledi ve ben de düşündüm ki buraya gelirseniz daha iyi hisseder. Bebek yüzünden yeterince güçlü bir ağrı kesici alamıyor ve canı yanıyor, yanında olmanıza ihtiyacı var. Birkaç gündür aranızın bozuk olduğunu biliyorum ama Jeongguk ve bebeğin sağlığı için geleceğinizi umuyorum. Lütfen mümkün olduğunca çabuk atacağım konuma gelin, sizi bekliyor olacağım." Cevabını beklemeden aramayı sonlandırdı ve hastanenin konumunu oda numarasıyla birlikte mesaj attı.

✁

Taehyung aradığı odayı bulduğunda kapının önündeki koltuklarda oturan genç bir adam vardı. Jeongguk'tan biraz daha genç duran adam beyaz bir gömlek ve buz mavisi kot pantolon giymişti, telefonuyla ilgileniyordu. Taehyung onun kendisini arayan kişi olduğunu anladı. Jeongguk daha önce ondan bahsetmişti ve bir kere de İnstagram'da fotoğrafını görmüştü. Jeongguk'un çalıştığı okulda psikoloji derslerine giriyordu. Jeongguk'la aynı bölümden oldukları için ders planlamalarını beraber yapıyorlardı bu yüzden de kısa sürede yakınlaşmışlardı.

Genç adam Taehyung'un yaklaştığını fark edince ayağa kalkıp başını eğerek selamladı. "Merhaba, Kim Taehyung sanırım?" Taehyung da aynı şekilde başını eğerek selam verdi. "Evet, tanıştığıma memnun oldum. Jeongguk içerde mi?" Hyunjin başıyla kısaca onaylayıp dışarıda bekleyeceğini belirterek az önce kalktığı koltuğa geri oturdu. Böylece Taehyung kapıyı açıp içeriye girdiğinde odada yalnızca o ve sevgilisi vardı. Bir de tabii oluşmaya yeni başlayan bebekleri.

Yatakta sırtı kendisine dönük şekilde yatan sevgilisine yaklaştıkça hafifçe sarsıldığını fark etti. Endişeyle hızlanıp Jeongguk'un yanına oturduğunda da onun uykusunda ağladığını gördü. Tek kolunu sıkıca karnına sarmış, öbür eli başının yanında yumruk halinde dururken sessizce gözyaşlarını döküyordu. Taehyung yanaklarındaki ıslaklığı silmek için uzattığı eli havada kaldığında anladı yaptığı hatayı. Bir zamanlar kendi parçasıymışçasına benimsediği tene dokunmaya tereddüt ettiğinde farkındalık bir çığ gibi omuzlarına dökülüp nefesini kesti.