Kidnapped || Fanfic BTS X READER NL

12.

{Taehyung}

,,Heh... Je geeft niet snel op hé?" zei Jackson buiten adem. Ik schudde mijn hoofd en grijnsde. Ookal was ik uitgeput, gaf ik het niet op. Ik klopte hard in zijn gezicht, waardoor hij weeral op de grond viel. Ik trapte in zijn buik en sloeg weet in zijn gezicht, harder dan daarnet. Hij viel achterover en was bewusteloos. Ik keek om me heen en zag dat niemand behalve ik, Seokjin, Jungkook en Yoongi rechtstond. We keken elkaar aan, liepen snel het park door en zagen dat het busje er inderdaad stond. We stapten in, maar we wisten niet wat we moesten doen omdat Jimin, Namjoon en Hoseok met Y/N nog niet terug waren.
We wachtten minstens een uur en toen waren ze er nogsteeds niet.
,,Ik ga ze zoeken." zei ik en stapte uit.
,,Ik zal meegaan." zei Jungkook en hij liep met me mee. We hoorden opeens 2 pistoolschoten.
,,NEE!" hoorden we iemand roepen. Het klonk als Jimin. Jungkook en ik keken elkaar aan en haasten ons naar waar het vandaan kwam.

{Namjoon}

Ik bevroor als ijs.
,,Nee, nee, nee! Y/N!!!" riep Jimin. Hij liep naar haar toe en voelde aan haar pols of ze nog leefde. Een opgeluchte zucht was te horen.
,,Hyung, maak haar los en neem haar in je armen. We moeten zo snel mogelijk naar het ziekenhuis voordat we haar verliezen." zei Jimin tegen me maar ik kon me niet bewegen.

Dit is allemaal mijn schuld. Door mij is ze beschoten... Nee...

,,HYUNG!" riep Jimin in mijn gezicht en zwaaide voor mijn ogen. Een traan rolde over mijn wang.
,,Mijn schuld..." zei ik zacht.
,,Nee hyung, het is helemaal jouw schuld niet. Je kon het niet weten dat er serieus was." zei Jimin zacht.
,,Oh mijn god... Y/N!" riep iemand achter ons. Het was Taehyung. Hij liep naar haar toe, maakte haar los, nam haar in zijn armen. Hij liep snel het gebouw uit en we volgden hem. Jungkook liep naar het levenloze lichaam dat naast de stoel lag.
,, ...Moon?" zei hij en keek ons aan.
,,Ze wou ons uitroeien omdat we Y/n's vader vermoord hadden. Hij was haar baas blijkbaar." zei Jimin. Jungkook fronste.
,,Maar... Ze was Y/n's beste vriendin. Hoe heeft ze dat zo goed kunnen verbergen voor mij en Taehyung?" zei hij verward.
,,Acteren. Laten we nu snel naar het busje gaan, ze moet verzorgt worden." antwoordde Jimin snel. We liepen zo snel mogelijk naar het busje, stapten in en reden zo snel mogelijk naar het ziekenhuis.

{Taehyung}

,,Blijf bij me Y/n... Alsjeblieft..." fluisterde ik terwijl er een traan langzaam langs gezicht rolde. Dan voelde ik een hand op mijn gezicht. Ik opende mijn ogen.
,,Huil niet. Ik kom snel weer terug..." fluisterde het wakke meisje. Ze had haar ogen geopend.
,,Y/n, blijf wakker oké? We zijn bijna bij het ziekenhuis." zei ik bezorgd en wreef over haar haar. Ze glimlachte zwak en knikte dan kort. Dan plotseling hoestte ze. Ik suste haar door een kus op haar wang te drukken. Ze glimlachte en sloot haar ogen. Ze nam mijn hand vast, en kneep er heel zacht in. Ze waren koud. Ijskoud. Ik fronste bezorgd en wreef over haar wang. Ze opende haar ogen en keek in de mijne. Ik kleurde lichtelijk rood waardoor ze glimlachte. Ik keek snel weg.
,,Gaat het?" vroeg ik na een poosje. Ze knikte en glimlachte zwak. Ik knikte dan om te tonen dat ik haar geloofde.
Bij het ziekenhuis aangekomen nam ik Y/n voorzichtig op, maar hoe voorzichtig ik ook ben, ze kreunde van de pijn. Ik liep snel maar voorzichtig naar binnen.
,,Ik heb een dokter nodig, snel!" riep ik toen ik een zuster zag. Ze kwam snel aangelopen.
,,Wat is er gebeurd?" vroeg ze bezorgd toen ze zag hoe zwak en gewond Y/n was.
,,Leg ik later wel uit. Ze is beschoten geweest en moet snel geopereerd worden." zei ik waardoor ze knikte en Y/n over nam. Ze nam haar snel mee naar een kamer, riep een dokter erbij en dan legde ik uit wat er ongeveer gebeurd was. Ik moest ook een beetje liegen en acteren, maar daar ben ik goed in.
,,Ik heb wel informatie over haar nodig. Zou je me haar naam, voornaam en leeftijd willen geven?" zei ze. Ik knikte en vertelde alles wat ze nodig had.
,,Bedankt. Ze zou over een uurtje of 2 klaar moeten zijn." zei ze en glimlachte wanneer ze vertrok. Ik ging zuchtend in de wachtkamer zitten.
,,Is ze oké?" vroeg ik wanneer de operatie gedaan is. De dokter knikte.
,,Ja, maar ze zou hier wel een dag of 5 moeten blijven zodat haar wonde kan genezen. Is dat oké?" Vertelde de dokter. Namjoon knikte.
,,Dat is helemaal goed. Als ze maar gezond en veilig is." zei hij en glimlachte klein.

~De volgende dag~

Ik liep Y/n's kamer binnen.
,,Hey Y/n... Hoe voel je je?" vroeg ik en ging op de stoel naast haar bed zitten. Ze glimlachte.
,,Ik voel me al veel beter." zei ze. Dan bekeek ze me en fronste. Ik keek snel weg.
,,Je ziet eruit alsof je niet geslapen hebt... Tae, denk ook eens aan jezelf oké? Ik wil dat je gezond blijft..." zei ze en nam mijn hand vast. Ik keek haar aan, dan keek ik naar onze handen, ik keek weer naar haar en glimlachte.
,,Oké." fluisterde ik en drukte een kus op haar hand. Ze glimlachte.

Haar lach is prachtig... Ik houd van haar. Alles aan haar is mooi.

,,Je maakt me gek..." fluisterde ik. Ze keek me aan.
,,W-Wat?" vroeg ze verward. Ik glimlachte.
,,Dat je me gek maakt. Wist je dat dan niet? Je... Ach laat maar." zei ik en schudde dan lachend met mijn hoofd. Ze keek me verward aan.
,,Wat bedoel je Taehyung?" vroeg ze zacht. Ik keek weg.
,,Je zal het later wel begrijpen. Wel, ik moet gaan. De andere willen je ook nog zien." zei ik en glimlachte. Ik stond op en liep naar de deur.
,,Taehyung?" vroeg ze. Ik keek haar aan.
,,Verzorg jezelf." zei ze warm glimlachend. Ik knikte en liep de kamer uit. Als ik de kamer uit was sloeg ik zacht tegen mijn voorhoofd.
,,Tae, wat was je aan het denken?" vroeg ik aan mezelf. Ik wreef door mijn haar en liep naar de jongens. Ik ging zuchtend naast Jimin zitten.
,,Weet je Tae, je bent niet de enige die Y/n op die manier leuk vindt." zei hij zacht. Ik keek hem aan. Hij zat met gesloten ogen te glimlachen.
,,Al de jongens vinden haar op die manier leuk," begon hij en opende zijn ogen en keek me aan.
,,Maar volgens mij hebben jij, JK, Jin en ik de meeste kans om haar hart te winnen." zei hij. Ik knikte maar ik begreep het nog niet.
,,Ze is fantastisch hé? Ze wou niet opgeven. Zelfs als ze geraakt was." zei hij en glimlachte wijd. Ik knikte en dacht aan gisteren avond.
,,Dat is ze inderdaad." fluisterde ik.