Unicode
ခန္ဓာကိုယ် တစ်လျောက်မှနာကျင်မှုကြောင့် ချက်ချင်းပင် မျက်လုံးမဖွင့်နိုင်ဘဲ မျက်မှောင်ကျုံ့လိုက်မိသည်...။
"Jungkook အဆင်ပြေလား "
ကြားလိုက်ရသောအသံကြောင့် မျက်ဝန်းအစုံကိုအားယူပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ Taehyung...
" အင်း... အခုဘယ်နှစ်နာရီရှိပြီလဲ"
" မနက် ၁၀နာရီ...ညက မင်း "
ပြောနေရင်း မျက်နှာပျက်သွားကာ စကားတို့ရပ်သွားတာကြောင့် သူတစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး...
"အင်း မှတ်မိတယ် အရင်ကထက်နည်းနည်းပိုဆိုးလာတာလွဲလို့အဆင်ပြေပါတယ် "
ညကတစ်ညလုံး သူ့ရောဂါရဲ့ဒါဏ်ကိုတော်တော်ခံစားခဲ့ရတာ သေရတော့မှာလားဆိုပြီးတောင် တွေ့မိနေသေးတာ...
သူကပြုံးပြုံးလေးနေနိုင်ပေမယ့် မျက်စိမျက်နှာပျက်နေသော Taehyungကြောင့် စကားကိုလွဲလိုက်ရတော့သည်...။
" ဒါနဲ့ ကလေးရော သူ့ကျန်းမာရေးအခြေအနေဘယ်လိုလဲ "
သူ့အမေးကြောင့် မျက်နှာပိုပျက်သွားသော Taehyungကြောင့် လန့်သွားမိသည်...။
" မနေ့ညက Jiminလည်း အရေးပေါ်ဖြစ်သွားတယ်... သူကအခု နှလုံးကြွက်သားရောင်ရမ်းတာပါဖြစ်နေတယ်"
မျက်နှာကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ကာခေါင်းငုံသွားသော Taehyung...
" ငါ...ငါ ကလေးကိုသွားကြည့်ချင်တယ် "
" Jungkook မင်းက အခြေအနေပိုဆိုးနေတာနော် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ အရင်ဂရုစိုက် နားလိုက်အုံး ပြီးမှသွားရင်သွား..."
" Taehyung..."
သူရဲ့တိုးညှင်းသောခေါ်သံနှင့်အတူ သက်ပြင်းချသံတို့က ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ပေါ်လာသည်...။
" OK... လိုက်ပို့မယ် ဒါပေမယ့် ငါလာခေါ်တဲ့အချိန်ပြန်ရမှာနော်..."
Wheelchairကိုတွန်းပေးနေသောလက်အစုံက အခန်းတစ်ခုရှေ့ရောက်တော့ရပ်သွားတော့သည်...။
" သွားပြီ "
" အင်း "
Taehyungထွက်သွားသည်နှင့် အခန်းတံခါးလေးအားအသာဖွင့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်ကာ အပြင်ဘက်ကိုငေးနေသော ကောင်လေးကိုတွေ့လိုက်ရသည်...။
