Yeni tanıştığımız,adı emir olan çocukla normal bir kafeye gidip konuşmak yeriene kimsenin bilmediği bir dağa geldik. Yolda ağzımı bıçak açmamıştı. Dağa gelir helmez kendimi çimlere atıp gökyüzünü izlemeye başladım.Sessizlik onun sesiyle bozuldu."Sen kimsin diye sorsam?"
"Cenkim ben,herşeyimle. Cenkden daha fazla cenkim ben. Onun kendini sevdiğinden daha fazla seviyorum onu. Sevmek değil benimki, isimlendiremiyorum ne yaparsa yapsın yanımdayım ben. Oradaki boşluğu doldurmak için her gittiğimde ortada bir boşluk olmadığını görüyorum. O kadar oyum ki ben; kendimi yakıyorum onu sevmek için ama onu sevmekten vazgeçemiyorum."
"Hm hm"
"Arkadaşlarım vardı benim,neredeler?! Niye artık yoklar biliyor musun? Onun yüzünden. O beni herkesin içinde rezil ettiğinden beri arkadaşım yok benim. Sadece beni anlayan birini istiyorum. Tek bir kişiyi."
"Onlar senin gerçek arkadaşın değilmiş o zaman. Bak sen gerçekten olağan üstü bir kadınsın. Güzellikten bahsetmiyorum,sevdiğin adamın çocuğuna kendi çocuğun gibi bakman o kadar güzel bir hareket ki.senin kalbin şok güzel.."
"Bazen..ölmek istiyorum"
"Bende. Ama ölmüyoeum bak burdayım yanındayım."
"Ben ölüyorum ama, her gün,her saat,her saniye ölüyorum. Yardım et bana lütfen.."
Başımı ona çevirdiğimde göünden bir damla yaş aktığını gördüm. Ağlıyordu! İlk defa birisi benim için ağlıyordu. Doğrulup ona sarıldım.
"Bana bak ceren,güçlü olmalısın. Olmak zorundasın."
"Bilmediğim bir şey var. Ben hamileyim emir"
"Biliyorum"
"Ne?! Nerden?"
"Boşver hadi git sen kızının yanına"
"Bu çok güzel"
"Ne?"
"Onun benim kızım olduğunu söylenen. Kimse onu benim kızım olarak görmüyor. Beni onun bakıcısı gibi görüyorlar."
"Onlar birşey bilmiyorlar. Git hadi sana ihtiyacı var."
"Peki.. Görüşürüz emir"
"Görüşürüz..kalbi güzel kadın"
Sözleri hoşuma gitmişti. Ona gülümsedim ve arabama bindim. Binince cenke mesaj attım.
"Cenk,oraya geliyorum çisem iyi mi?"
Cenk yazıyor....
"Bilmiyorum. Evde değilim"
Mesajı beni çıldırtırken hemen cevap yazdım.
"Ne demek evde değilim? Onu yanlız mı bıraktın"
"Yanlız değil babam ve damla var."
"Of cenk yeter artık ya"
"Ne diyorsun?"
"Yok birşey"
Arabayı hızla çalıştırdım ve köşke gittim. Köşkün kapısını hızlıca açıp içeri girdim ve çisemin odasına çıktım. İçeri girince gördüğüm manzara karşısında şok oldum. Çisem yerde yatıyordu sanırım ayağa kalkmaya çalıştı ve düştü.
"Çisem annecim uyan" çisemi kucağıma alıp yatağına yatırdım. Bu sırada agah bey ve damla da içeri girdi.
"Ay çiseşko uyan"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MASUM
Fiksi PenggemarAnne ve babasının yaptıklarının cezasını niye küçücük bir bebek çeker ki ?(!)