Red Desire

Prologue

It takes time to heal all my problems. Bumaba ako ng hagdan at nakita kong naka-upo lahat ng mga kuya ko sa isang couch. Nag-iisip nang maayos. Nag-salita ako at napatingin sila sa akin.

Nakita ko rin ang isang lalaking paparating. Hindi nga ako nag-kamali, siya si Paris. Maipagtatanggol na rin ako ni Paris.

"I'm sorry Fraux..." bigla na lang lumuhod sa akin si Paris. "Anong ibig mong sabihin Paris?" Paluha kong sambit.

"I'm sorry Fraux" pag-uulit nito ngunit tumayo na ito at hinawakan ang mga kamay ko. "I'm sorry Fraux..." pangatlo na itong nag-sosory pero hindi ko alam kung para saan. Muli itong nag-salita at hinawakan ang mag-kabila kong pisngi. Hinalikan ko siya at wala akong pakialam kahit na makita ng mga kuya ko ang ginawa ko. Hinihintay kong pigilan nila ako ngunit wala silang ginawa sa amin ni Paris habang naghahalikan.

"I think this would be the last Fraux" ani Paris. "What do you mean na this is the last?" Tanong ko.

"Wala nang magaganap na kasalan Fraux. Hindi kita mahal... Mas mahal ko si Mixzy" seryoso nitong sambit. Hindi ako naniniwala sa mga sinasabi niya puro kasinungalingan lang. Alam kong tinakot siya ng mga kuya ko.

"No! Tumingin ka sa akin at sabihin mo uli yung mga sinabi mo kanina. Hindi ako maniwala sa'yo Paris..." papiyok-piyok kong sambit.

Tumingin sa akin si Paris at halata sa mga mata niya ang pag-patak ng luha niya. Tinitigan niya ako at inulit niya lang ang mga katagang ayaw ko na marinig simula kanina. "Hindi na kita mahal Fraux" pag-uulit nito ngunit isang malakas na sampal ang lumapat sa mga mukha niya. Umakyat uli ako ng kwarto ko. Umiiyak ako doon na parang isang bata na nawawalan ng manyika.

The next thing I knew was I collapsed...