Coveting My Bodyguard's Affection (Completed)

Kabanata 21: Positive

[Typos and grammatical errors.]

•CELESTE'S POV•

BUBUKSAN KO na sana ang pinto ng Ford Ranger Raptor ni Congressman nang maramdaman ko ang paghawak niya bigla sa aking balikat.

Buong biyahe papuntang bahay namin ay tahimik ako. Iniisip ang pinanggawa ko kanina. Medyo hindi makapaniwala sa tawag ng kalamnan. My mind and heart were too rebellious from everything decent. That was my first time giving a man a blow! The fuck, of course, Lester because you liked women in the past. Your preferences weren't the same now.

Though, I saw how he got so pleasured by the act, I cannot fathom the idea that he could now feel my truest desire of him.

"Take a proper sleep. Huwag ka na magtrabaho bukas. I will force myself to drive for me," he worriedly said with evident deep voice. Sa ilang araw at linggo kong nakakasama si Congressman ay tamad talaga siyang mag-drive para sa sarili.

"Pasensiya ka na." Wala na yata akong ibang masabi. Lalo pa at bumabalik na naman ang sinabi ng matandang madre sa aking isip.

"It's okay, baby. You should really rest. Kung hindi pa mawawala ang lagnat mo, dadalhin na kita sa ospital."

I really appreciate his efforts. I don't left his worries disappear into the thin air without acknowledging. Pinagpapasalamat ko nang palihim lahat ng kanyang mga ginagawa.

"Itutulog ko na lang siguro ito. Goodnight." I smiled tapping his arm that is touching my arms.

He nodded with dismissal even though his eyes were saying he doesn't want to release me now. Namumungay ang mga matang nagmamakaawa.

"Pupunta na naman ako sa Negros bukas ng gabi. I'll be monitoring my Lolo's health. Sinugod siya sa ospital kaninang umaga. Magiging busy rin ako sa trabaho. Iyong dalawang araw na palugit ko sa'yo ay nabawasan na ng isang araw tapos bukas ay baka sa cellphone lang kita makakausap, kaya ma-e-extend ang palugit ko. You have more time to think of me," pahalakhak niyang saad. May lungkot ang mga mata pero pinapagaan ang pag-uusap.

Gulat din ako sa narinig. Hindi ko siya makikita bukas. I fell in silence and just stared at his glorious face.

"You have more time to think if I'll pass as your boyfriend or not. Naiintindihan ko rin na baka gulat ka sa mga nangyayari. Though, I feel the attraction between us, but it is not enough for the relationship I want. I want more of you, your soul and your life. I want a forever relationship, a strong and enduring one. Ito na ang nararamdaman ko ngayon, Lester. Two days are not enough for you to decide, right? But still, I will prove to you my worth."

Bakit parang takot ako? Takot akong pakawalan siya at takot akong tumaya. Lalo pa ngayon ay may tinatago ako. Ang totoo kong pagkatao. Siguro ay alam na niya ang ugali ko sa isang buwan naming pagsasama pero may mga bagay na hindi pa niya natutuklasan.

Magiging panghabay-buhay ba ito kung gusto ko at pinagnanasaan ko lamang siya? O may kapangyarihan ba ang puso na magsabi na siya na ang 'the one'. Misteryoso ang pag-ibig at naniniwala ako doon.

Ngunit sa mga lalaki ay may pag-aalinlangan ako. Isang buwan ko siyang nakilala at mabait na may busilak na puso. My heart beat for him but I should need time to think. Hindi ako magpadalus-dalos.

"Cong, for thirty years and plus, you are a male, a very brutal looking male. Your appearance speaks power though your heart is soft. You fancy girls, women, and ladies. Hindi ba maikli ang isang buwan para umibig ka sa taong may ibang gender?"