Coveting My Bodyguard's Affection (Completed)

Kabanata 26: Marry

[Typo and grammatical errors ahead.]

•CELESTE'S POV•

I have loved you and it's in the past tense.

Pilit kong kinakalimutan ang linya na iyan dahil kumukurot ang dibdib ko pati ang utak sa tuwing sumasalida ang mga sinabi ni Cong kahapon. I cannot even afford to be happy in front of Abiel's family in last night's dinner.

My sweats are cascading down as I run myself on my thread mill. I want to stress myself physically and entertain my mind with other stuffs.

I want to understand his bitterness. Kalat naman kasi ang balita na engaged ako sa konsehal ng bayan. Hierros are also powerful in this island with a lot of sugarmills. Kaya pagpipiyestahan din sila ng mga tao sa bayan.

At hindi madaling mapalitan agad lalo pa at sobrang mahal mo iyong babae?

Pinalitan ko siya agad? Kailan ko siya pinalitan? I increase the speed as I remember that Abiel was introduced to me three years ago. Ibinalita iyon kaagad rito kaya kumalat siguro agad.

Gusto ko naman talagang mag-usap kami ni Cong pero paano nga mangyayari kung parang ayaw niya.

Mamimilit ba ako? Maghahabol? Para lang mag-usap kami.

Pagkatapos ng morning fitness ay pumasok na ako bahay para mag-umagahan. Punong-puno ang utak ko ng mga bagay kaya pati iyong mga kasambahay ay nadadamay.

"Si Mama po?" tanong ko sa tagaluto namin, si Manang Aileen. Nagsalin ako ng tubig sa baso at walang hintong ininom iyon.

"Namimigay siya ng sahod ngayon, Señorita."

Tumango ako. Mag-a-alas nuwebe na at wala pa akong ganang magtrabaho. May commercial shoot pa naman ako ngayong alas onse.

Kumuha na lang muna ako ng sandwich at gatas para sa umagahan saka umakyat na sa kwarto. I finished the food before getting my two piece bikini, maong shorts and checkerd blouse. Pupuntahan ko iyong ilog na nililiguan nila Augustina noon.

I think it is still there, beautiful, fresh and clean. I want my mind to be at peace. Nature can help be that. Malayo ang dagat kaya sa ilog na lang muna.

Sakay ng kabayo ni Camilo, ang pinsan ko, ay humayo na ako papuntang kagubatan. Sa Spain ako natutong mangabayo dahil mahilig doon ang iba kong mga pinsan.

The lined mahogany trees are still there. Mayabong na ang mga dahon nito. The ground is full of fallen leaves. May bakas na daan pa naman kahit papaano.

When I got near on the borders, the barbwires were doubled, chest length is its height. Look like the fences strictly guarded the other vast land.

Naririnig ko ang agos ng ilog sa ibaba kaso hindi ko alam kung saan dadaan. Ganito ba magkagalit ang pamilya namin at nila Cong para sa gawin nila ito? This is too immature.

Bumaba ako kay Ruelo, ang pangalan ng kamayo ni Camilo. I tied him to the nearer tree. Iyong madali ko lang makikita sa baba. Then, I looked for a way to get to the other side. Lumapit ako sa isang haligi ng bakod, tumuntong sa space ng unang linyada ng barbwire at ganoon sa mga sumunod. I repeated the activity as I went down and landed to the ground. Muntikan pa akong madulas dahil sa mga dahon.