Kafamı diğer tarafa çevirirken acı bir inlemeyle uyandım. Elimi yanağıma değdirdim, hafif şişkinlik hissettim. Yorganımı katlayıp geceden kilitlemiş olduğum kapıya doğru ilerleyip kapı kilidini açtım. Salonda kimse yoktu ama Fırat abimin battaniyesi kanepede dağınık bir şekilde duruyordu. Aklıma dün geceki tartışmamız geldi. Adi şerefsiz ilk günden vurmuştu beni.. Lavaboya gittim. Aynanın karşısına geçip kendime baktım yanağım şişmişti! Abim demeye utandığım kişinin iğrenç elinin izi yüzümde kalmıştı. Musluğu açıp elimi yüzümü yıkamaya başladım. Ama soğuk suyu yüzüme her vurduğumda canımın dahada yandığını hissediyordum. Kafamı kaldırıp aynaya bakarak sert ve kararlı bir şekilde
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni hayallerimden vazgeçiremeyeceksiniz, pes etmiyecem! Size minnet etmicem. Kendi ayaklarım üzerinde durup size kadının ne demek olduğunu göstercem. Kadının değerini bileceksiniz! Kadın haklarını kullanmanıza ve onları ezmenize asla ama asla izin vermeyeceğim! " Bunları derken istemsizce gözümden yaş aktı. Biliyorum kolay bir savaş olmayacaktı ama yenilen değil kazan taraf ben olcaktım. Kendime güveniyorum ve ben elimden geleni yapıyordum tevekkülümüde ediyordum . Gerisini rabbime bırakıyorum verirse yüceliğidir vermezse imtihanımdır. Eğer olurda rabbim nasip etmezse benim için çok zor bir imtihan olacaktı. Dilerim rabbim herşeyin hayırlısı olanını nasip eder.
Gözümdeki yaşlar yanağımda acı bir his bırakırken lavabodan çıkıp mutfağa doğru ilerledim. Çaydanlığı ocağa koyup kahvaltı hazırlamaya başladım. Dolaptan kahvaltılıkları salondaki küçük masaya koyup mutfağa geçtim salata doğrayıp ekmeğide alıp salona geçtim çayın kaynamasını bekleyene kadar odama geçip, telefonu elime aldım. İnterneti açıp bildirimlerin gelmesini bekledim. Şükran ablamdan mesaj gelmişti, hemen mesaja tıkladım. (5 dakika önce aktifti) - nasılsın güzel kardeşim - iyiyim ablacım seni sormalı" dedikten sonra telefonu kanepeye bırakıp çaya bakmaya gittim. Çayın demini koyarken çay ocağa dökülüp taşmıştı. Hemen ocağı kapatıp çaydanlığı ocaktan aldım. Sonraa elime bir bez alarak ocağı temizlemeye başladım.Yine kim bilir hangi hülyalara dalmıştım elimde ki sıcak demiri hissetmemle bırakmam bir oldu. "İyi mi şimdi de elimi yaktım" ne kadar sakar bir kızım yaa! Elimi hemen musluğun önünde tuttum bir kaç dakika bekletikten sonra çektim geri kalanı silip çaydanlığı da alıp salona geri geldim. Bardağıma çay döküp elime telefonu aldım. Şükran yazan kısma bastım mesaj atmıştı ve halen çevrimiçiydi Şükran : -iyiyim canım. -ne yapıyorsun? -Kahvaltı yapcam abla sen? -bu satte mi? Yapma artık öğlen oldu jsjsjsj - peki abla. -şaka yaptım canım benim tamam o halde sen kahvaltını yap sonra görüntülü ararım konuşuruz. Görüntülü konuşamazdım ablam yanağımı farkederdi. Olmaz sonra tonlarca soru sorar üzülür ki ben bunu asla istemem. Kızın zaten yeterince derdi, sıkıntısı vardı birde benim için üzülmesini istemem! - şey abla görüntülü olmaz çok işim var sonra konuşuruz yine olur mu? ❣ -Peki canım. Dikkat et kendine selam söyle Ahmet ve Fırat'a -tamam abla söylerim sende dikkat et görüşürüz. Telefonu kapatıp kahvaltımı yapmaya başladım. Çayım soğumuştu onu döküp yeni çay doldurdum. Ağır ağır kahvaltımı yaptıktan sonra ev işini yapmaya başladım kısa sürede bitmişti. Çünkü dün güzel temizlemiştim. Telefonumu jarza takmak için odama gittim. Jarz makinemi çıkartıp telefonuma takıp tam prize takarken kapı çaldı. Ödüm koptu be jsjsjjssjsj teli jarza takıp kapıyı tam açacakken aklım Ahmet abimin dediği şey geldi. Ses vermeden kapıyı açma' Biraz bekledim ama halen ses yoktu. Bir kaç kere daha çaldı bu sefer ses verdim -kim o? -benim Zeynep Ahmet. Aç kız kapıyı sabahtır kapıda kaldım Yüzümde tebessüm belirdi jsjsjjs -peki "deyip kapıyı açtım Hoşgeldin abi -hoşbuldum Zeynep. Neden kapıyı açmadın sabahtır kapının önündeyim İçimden geçen gün sen değil miydin karşı taraf ses vermeyene kadar açma diyen neyse ksjsjsjsjs Yüzümü iyice inceleyip -noldu yanağına?" Daha geçmedi mi be? Ama bazı yaralar ve acılar çabuk iyileşmez! Ben bunları içimden düşünürken Ahmet abim elini şişen yanağıma koydu. Koyduğu gibi irkilip geriye çekildim. Halen acısı vardı. Zaten en çokta yakın hissettiğimiz insanların acısı çabuk geçmezdi. Öyle değil mi? - dün Fırat abiyle tartıştık oda tokat attı. -gücü sana mı yetti? şerefsiz! -Boşver abi. Hadi gir içeri kapıyı kapatayım. Dedikten sonra ayakkabısını çıkartıp içeri girdi bende ardından kapıyı kapatıp salona geçip yanına oturdum. -Zeynep bugun boş günüm istersen senle biraz dolaşalım ne dersin? - ama abi gece Fırat abi gelcek ona yemek hazırlamamız gerek. - şuan daha öğlen 1 geceye çok var hadi hazırlan çıkalım. Geç gelirsekte dışardan pizza alırız yer. deyip güldü Bende ona karşılık vererek güldüm kskkskskks - tamam abi az bekle hazırlanayım" dedikten sonra aklıma yanağım geldi. Şimdi böyle çıksam herkes çok farklı bakardı
