DÖNECEĞİNİ BİLİYORUM ÇÜNKÜ SENİ HİSSEDİYORUM

Mavi Gökyüzünün Altında

Günümüz

-Saya-chan çabuk buraya da bakalım.

-Yeter nerdeyse her mağazaya girdik artık bir şeye karar ver.

-Ne yapabilirim  değerli bir arkadaşımın doğum günüydü, benim güzel bir hediye almam gerek sence kıyafet olur mu? Ya da kolye yok yok toka ahhhh karar veremiyorum(yere çöker) sence?

-Anladım kalk yerden, şuradaki yere de bakalım Taiyo-chan, yoruldum peşinde gezmekten.

Bir kuyumcunu önüne gelirler vitrindeki bir  kolye Taiyo’nun ilgisini çeker o anda karar vermiştir’’ ona eminim çok yakışacak’’ diye düşünür. Saya’yı kolundan çeke çeke dükkana sokar.

-Karar verdim işte bu kolye hadi hadi gel çabuk.

-Çabuk al  artık loncaya dönmek istiyorum, bizim kasabada böyle rahat dolaşmamız tehlikeli biliyorsun dimi.

-Anladık tamam. Ben seninle gelmicem hediyeyi sahibine ulaştırmam lazım(elindeki hediyeye bakarken güler)

-Tamam anladım hadi git sen.

-Loncanda görürüz Saya-chan

İkisi de farklı yollara giderler. Saya, Taiyo’yu ilk defa böyle mutlu görür, kendi kendine’’ bize hiç böyle gülmemişti’’ der. Aslında eski Taiyo’yu özlüyodu.

Güneşli bir günde Nashi ve Taiyo önceki buluştukları ormanda tekrar buluşmak için önceden  sözleşmişlerdi ilk gelen kişi saçları gibi pembe bir elbise giymiş, saçları beline kadar olan küçük kız Nashi’ydi. Ardından güneş kadar parlak upuzun  saçları olan Taiyo gelmişti nerden bakarsan bak onlar birbirlerine çok fazla benziyorlardı sanki  bir anne ve  kızı  gibi.

-Gelmişsin Nashi-chan üzgünüm hep geç kalan taraf ben oluyorum.

-Hayır bende yeni gelmiştim zaten(güler)

Taiyo elindeki poşeti Nashi’ye doğru uzatır.

-İşte, al bakalım İyi ki doğdun tatlı kız(güler)

-Teşekkürler.(güler, poşeti alır açar içinden bir kolye çıkar)

-Beğendin mi? Yaklaş takıyım boynuna.

-Çok beğendim teşekkürler, sanırım tam bana göre bir kolye.

-Alırken bende öyle düşünmüştüm(kolyeyi takar) işte çok yakıştı. Kolyendeki yıldız gibi parladın.

Taiyo, Nashi’ye yıldız şeklinde bir kolye almıştı ve gerçekten de ona çok yakışmıştı. İkiside oldukları yerdeki açık yeşil çimlerin üzerine  yattılar.

-Gökyüzü bu gün çok güzel masmavi, bulutlara bak( parmağı ile gösterir)  sence  annem beni görüyor mudur Taiyo-san?

Taiyo, Nashi’ye doğru döner ona sarılır eminim görüyordur,sen güldüğün sürece  çok mutludur(saçlarını okşar)

-Bende öyle düşünmüştüm(sıkıca sarılır)

O arada Saya çoktan loncaya gitmiştir ama kapıda onu karşılayan kişi kaslı vücudu ve korkunç görüntüsü ile Master Shouta’dan başkası değildir.

-Bu aralar çok rahat gibisiniz kasabada  gezmeler falan.

-Mas-Master bunun için üzgünüm tekrar olmayacak.(ilerlerken Shouta omuzundan tutar)

-Taiyo nerde?

-O hemen gelecek küçük bir işi var.

-Onu korumaya devam ettikçe acı çeken sen olursun Saya.

-e-evet biliyorum (boynu eğiktir)

-Kaldır kafanı Taiyo nerde dedim, bir soruyu iki defa sordurtma hemen cevap ver!

-T-Tabi üzgünüm o bir arkadaşıyla birlikte

-Öyle mi, arkadaşı demek … onunla  arkadaş olan varmış demek ki neyse ne  sonuçta bu işime yaracak bir haber

Master arkasına döner ve gider Henry’nin yanından geçer ve eliyle yanına gelmesini işaret eder.

-İkisinide  bana getir Henry.

-Emredersiniz. 

Henry hemen yola çıkar Taiyo ve küçük kızın nerde olduklarını tahmin edebiliyordu ve onları bulmuştu, ikisi de çimenlerin üzerinde birbirlerine sarılarak uyuya kalmışlardı Henry onları böyle görünce şaşırdı bu gerçekten de Taiyo muydu? Onlara yaklaştı, ama Taiyo ses duyunca hemen uyandı.