DÖNECEĞİNİ BİLİYORUM ÇÜNKÜ SENİ HİSSEDİYORUM

Yüzleşme

Lucy, Natsu ve diğerleri her yerde Master Makarov’u aramaya başladılar Lucy herkesin arkasından yürüyordu bunu fark eden Erza yanına yaklaştı omuzuna dokundu, Lucy arkadaşı burda olduğu için bir kez daha rahatladı.

-İyi misin Lucy?

-Ben tam emin değilim burdan çıktıktan sonra neler olur bilemiyorum aslında ilerisini düşünmek beni korkutuyor…(derin nefes alıp verir)yani burda kaybettiğim zamanı nasıl telafi edebilirim bilmiyorum ya da loncadakilere nasıl açıklarım eminim hepsi benim için endişelenmiştir.

-Lütfen bunlarla yorma kafanı, şuan sadece kendini ve aileni düşün sonrasını zamana bırak, önündekilere bak buraya savaşa gelmiş gibiler mi?

Lucy Erza’nın konuşması üzerine önünden yürüyenlere baktı her zamanki gibilerdi sanki yıllar onları yıpratmamış gibiydi gözü kızına doğru kaydı minik kızı korkmak yerine gülümsüyordu Lucy’den daha güçlü görünüyordu ‘’babasının kızı’’ diye düşündü.

-Haklısın önce burdan bir çıkalım zamanla her şey düzelir değil mi?(güler)

-Tabi hem bizde burdayız(güler)

Natsu arkasına döner kızlara seslenir.

-Oyalanmayı bırakın hadi, moruğu bulmamız lazım sonra da o Shouta denen adamın kıçına tekmeyi basmam lazım çok işimiz var acele edin ( Lucy’e elini uzatır) çok yavaşsın(güler)

-Natsu artık hiçbir korkum kalmadı teşekkürler(elini tutar)

-Korku mu? Neyden bahsediyorsun.

-Hiç Erza’yla aramızda bir sır(Erza’ya göz kırpar)

-Peki ne düşünüyorsunuz nereye bakmalıyız(Lucy’e döner)senin bir tahminin var mı Lucy Moruğun nerde olabileceği hakkında.

-Gray doğru söylüyor Lucy sence nerde olur?(Erza)

-Bilemiyorum… ama yedi dakika çoktan bitti değil mi? Elbet biri odadan çıkmıştır eğer bu Master Shouta ise bu kötü olur.

-Doğru oyunun kurallarına göre sadece yedi dakika odada kalabiliyorduk ama merak etmeyin burda yaşlı adamdan bahsediyoruz eminim iyidir, o da bizi arıyordur.

-Evet belki dediğin gibi olmuştur Natsu ama ben iki senedir bu loncadayım Master Shouta’yı hafife alma onun büyüsü insanlığın bile sonunu getirebilir(endişeli)

-Merak etme Lucy ben, biz olduğumuz sürece hiç bir sorun çıkmayacak bize güven

-Ben Fairy tail’e katıldığım ilk günden beri sana, size güveniyorum.

O sırada Master Makarov ve Master Shouta

-En son kavga ettiğimiz zaman beni bir güzel pataklamıştım Makarov.

-Şimdi de değişen pek bir şey olmadı Shouta

-Yaptıklarımdan dolayı hiçbir zaman pişman olmicam.

-Sen kötü biri değilsin aslında Shouta

-Önceden değildim… Duygularım buz tutmuş.

Makarov ve Shouta kavga etmekten yorulmuş yere oturmuşlardı.

-İkimizde bu odada tıkılı kaldık, yıllar önce seni kaybetmiş sanmışken düşmanım olarak karşıma çıkıyorsun bazen hayat gerçekten zalim olabiliyor.

-Kader değil bu yolu seçen bendim, senle düşman olmayı seçen bendim, kalbimi karanlığa kapatanda bendim.

-Hiç izin vermedin ki yanında olalım küçük çocukken bile böyleydin sana kı-

-Kapat çeneni, en kısa zamanda senden kurtulmalıydım Makarov!!

-Başa döndük desene.

-Bu sefer kısa sürecek Mak-

Shouta  kapının kırılma sesiyle şaşkına döner kafasını yavaşça kapıya doğru çevirir.

-Nası-nasıl kapıyı kırdılar.

Kapıya baktığında toz dumanın ardından beş kişi aynı sinirli yüz ifadesiyle Master Shouta’ya  bakar

-Hahaha üz-üzgünüm Shouta evlatlarım kapını kırdılar, biraz böyle vahşidirler(kahkaha patlatır)Hey ben size demedim mi yıkmadan  yapın ne yapacaksanız.

-Master, Master(Lucy Master Makarova doğra koşar)

Master Shouta’nın şaşkınlığı ikiye katlanmıştı yanından koşup geçen bu kız onun üyesi Taiyo’ydu ve hafızası belli ki yerine gelmişti.

-L-Lucy… sensin değil mi? Evladım yaşıyormuş, ah tanrım şükürler olsun(gözleri dolar)çok üzüldük hepimiz çok üzüldük ben dayanamam sandım ama bir şekilde alıyorsun…artık yanımızdasın Lucy aramıza tekrar hoş geldin(sarılır)

-Master, sizi çok üzdüm biliyorum özür dilerim, özür dilerim, artık döndüm burdayım.(gözleri yaşlanır, güler)

Shouta ilk defa Taiyo’nun yani Lucy’in yüzünü böyle görmüştü hem gülüyordu hem ağlıyordu, oysa onlarlayken sadece nefret ifadeleri vardı yüzünde, kendi kendine düşündü’ ’gerçekten bu kadar korkunç birimiyim’’. Lucy arkasına dönünce Master Shouta’yı da gördü ayağa kalkıp eğilerek selam verdi.

-Taiyo sen neden onlarla birliktesin burda neler oluyor?

-Adım Taiyo değil evet iki sene boyunca ban böyle seslenildi ama benim gerçek adım Lucy, Lucy dragneel bunuda iyi biliyorsun değil mi Master Shouta, ama hafızamı sildikten sonra benim gibi seninde ismimi unutman çok normal buraya bunu sana hatırlatmak için son kez geldim artık.

-Taiyo, yada Lucy benim için fark etmez benim olan benimdir unutma vücudunda o amblemi taşıdığın sürece bana aitsin.

Lucy bir an ne diyeceğini bilemedi kendini güçsüz hissetti bunu fark eden Nastu karısının yanına gitti.

-Tam iki sene, Shouta seni pislik tam iki sene ben Lucy’siz neler yaşadım haberin var mı?!

Natsu’nun vücudunu saran ateş sinirlendikçe daha da arttı.

-Seni pislik şimdi ödeşme vakti. Karıma yaşattığın iki seneyi senden söke söke alıcam, Moruğu yorduğun için seni fena pataklıcam, arkadaşlarımın canını yaktığın için aynı acıyı sana yaşatıcam yüzüme iyi bak Shouta bu yüzü  unuttuğun zaman tekrar hatırlatmak için burda olucam.

Natsu ateşler içinde Master Shouta’ya adım adım yürüdü her adımının arkasından küller çıkıyordu bu Natsu’nun sonsuz ateşiydi.