DÖNECEĞİNİ BİLİYORUM ÇÜNKÜ SENİ HİSSEDİYORUM

Son Hatıralar

Lucy arkadaşlarına doğru bir adım attı, ayakları titriyordu, onlar yaralanmıştı bundan kendini suçladı onlara ne demeliydi ‘’ Uzun zaman oldu’’ yada ‘’özür dilerim’’ hangisini söylemeliydi, o aklında bunlarla savaşırken gözlerinin önünde ki kızıl saçlı  kız onun boynuna atladı Lucy o esnada karar verdi bir şey demesine gerek yoktu şu anda sarılmak bütün duyguları zaten belli ederdi.

-Lucy yaşıyosun, iyisin seni kaybettik sandık neler yaşadık bilemezsin seni bir daha göremeyeceğimi sandım(ağlar)

-Özür dilerim Erza çok şükür sende iyisin ama yaralısın önce yaralarınla ilgilenelim.

-Saçmalama iyiyim ben, sen burdasın ya daha iyiyim.(Erza sarılmayı bıraktı Lucy’nin Yüzünü iki elinin arasına aldı)daha da güzelleşmişsin.

-S-sende öylesin(ağlar)

-Ağlama artık gül hepimiz burdayız etrafına bak kızın burda, Natsu burada artık gülme vakti çok zorluk çektin şimdi rahatlama zamanı tamam mı?

Lucy tamam anlamında başını salladı.

-Nashi-chan sende iyisin çok sevindim, sana zarar verdiler mi?

-Hayır Erza-nee annemle babam kurtardı beni.

O sırada Lucy  küçükte olsa arkadaşlarıyla hasret gidermişti Gary’le Gajeel’le Erza’yla kısa sürede olsa mutluydu. Natsu başlarına gelenleri anlattı Lucy ile nasıl karşılaştıklarını bildiklerini anlattı.

-Demek öyle…ama anlamadığım bir şey var

-Nedir o Gajell.?

-Lucy buraya nasıl geldin ya da büyü gücün nasıl geri kazandın.

-Aslında onu hatırlamıyorum belkide bazı hatıralarım tam olarak gelmemiştir.

-Ama çocukluğuna kadar her şeyi hatırlıyorsun değil mi?

-Evet sorun yok.

-O zaman o anılarını da hatırlaman gerekebilir.

-Evet Gajeel haklı biraz düşün belki de hatırlayabilirsin(gary)

Lucy Natsu’ya baktı, Natsu Lucy’nin elini tuttu.

-Biz buradayız, bunu yapabilirsin(gülümser)

-Tamam deniyicem.

Lucy gözlerini kapattı ve konsantre olmaya başladı zihninde gidebildiği kadar geçmişe gitti ama hep hatırlaması gerek kısmı hatırlayamıyordu tam gözlerini açacakken  silik bir görüntü gördü. ‘’bir uçurum’’ diye söylendi  bir anda başına saplanan bir ağrı ile yere yıkıldı.

-Hey Lucy beni duyuyor musun?

Lucy Natsu’nun kollarına bayılmıştı. Kocasının sesiyle rahatlamıştı. Gözlerini açınca yalnız olmadığının bir kez daha farkına vardı.

-İyiyim başıma acayip bir ağrı saplandı ama silikte olsa bir şey hatırladım bir uçu-uçurumun ordaydım.

-Uçurum mu? Seni en son orda gördüler ondan sonra bir daha görünmedin oraları çok aradık ama oradan düşün birinin yaşayamayacağını söylediler bizde buna inandık, ben seni ziyarete oraya gelirdim lucy(gözleri dolar)

-Natsu üzgünüm(sarılır)

Bunları gören Nashi annesine sarılmak için koşar.

-Anne.

-Üzgünüm tatlım iyiyim tamam ağlama(güler) evet ne düşünüyorsunuz (diğerlerine bakar)

-Bence hafızanın o kısmı büyü ile korunuyor.(erza)

-Evet olabilir, peki büyüyü nasıl kaldıracağız.(gary)

-Bunu yapan tek bir kişi olabilir Master Shouta onun büyüsü insan zihni, bilinçaltı kısacası insan beyni de diyebiliriz.

-hımm o zaman onu pataklamam gerekecek he bana uyar(güler)acayip gaza geldim(ellerini yumruk yapar birbirine vurur)

2YIL ÖNCE

Lucy zihnindeki ses ile baya bir yürümüştü kafasındaki ses durmadan ona yanıma gel diyodu, Lucy uyurgezer gibi yürüyordu etrafında ne var bilmiyordu yada nereye gittiğini uzun bir yürümeden sonra bir uçurum başına geldi o anda uykusundan uyandı.

-Nerdeyim ben, bu-buraya nasıl geldim tek hatırladığım evdeydim sonrasını hatırlayamıyorum.

O sırada Lucy’nin arkasından bir adam geldi, omuzuna dokundu Lucy bir anlığına korktu yere düştü.

-Üzgünüm Lucy korkutmak istemedim elimi tut kalkmana yardım edeyim(elini uzatır)

Lucy adamın eline vurur yerden kendi kalkar üstünü temizler.

-Sizi hatırlıyorum o gün…(elini alnına götürdü) evet kontrole gittiğim gün görmüştüm sizi ama burda ne işiniz var ya da şöyle sormam gerek benim burda ne işim var?.kimsiniz?

-Üzgünüm çok kabayım nasıl kendimi tanıtmam ben Shouta, Master Shouta. Sizi  buraya çağırma nedenim konuştuğumuz konuyu hatırlıyor musunuz?

-Siz bahsedince hatırladım büyü gücümü geri kazanmamla ilgili ama nasıl olac-

-Size yardımcı olucam büyü gücünüzü geri alıcaksınız ama bir bedeli var.

-Bedel mi nasıl bir bedel bu?

-Anılar… Bedel olarak anılarını istiyorum yani hafızanızı kabul ederseniz size eski gücünüzü hatta daha da güçlü olmanızı sağlayabilirim.

Lucy  bir anlığına düşündü bir tarafta anıları vardı onun için değerli olan anıları, diğer tarafta ise büyü gücü yeni anılar oluşturabileceği bir şey. Anılarını verirse büyü gücüyle tekrar anılar oluşturabilirdi ama Natsu’yla tekrardan tanışamaz veya yaşadığı o maceraları tekrardan yaşayamazdı Nashi’nin ilk gülüşünü hatırlayamayacaktı düşününce anladı anıları onun için daha değerliydi.

-Ben karar verdim Ben anılarımı seçiyorum büyü gücüne falan ihtiyacım yok bu yüzden teklif için teşekkürler.

-Kabul edemem bunu hayır benimle gelmek zorundasın sana ihtiyacım  var!.

-Çekilin önümden gitmem gerek beni merak etmişlerdir.(yürür)

Shouta Lucy’nin gitmesini engellemek için kolundan tutar.

-Bırak kolumu!

-Üzgünüm ama bunu kabul etmen gerek Lucy. Bunu yaptığım için üzgünüm ( KOKORO NO NOTTORİ(ZİHİN ELE GEÇİRME) şimdi bedeli kabul etmeni istiyorum Lucy.

Lucy artık Master Shouta tarafından kontrol ediliyordu. Donuk yüzü ile Master Shouta’nın dediğini kabul etmişti.

-Emredersiniz ben Lucy Büyü gücü için anılarımı bedel olarak veriyorum.

-Tebrikler(alkışlar) şimdi diğer konuya gelelim sağ elinin üstündeki işaretten kurtulman lazım.

-Peki efendim.

Master  Shouta sihri ile Lucy’nin elinde işareti çıkartırken Lucy2nin sağ gözünden o anda bir damla yaş geldi.

-Demek hala hissedebiliyorsun bir anlığına acıdım sana ama geçti(gülümser)Haydi loncamıza gidelim orda da bir sürü arkadaşın olucak şimdi sana isimde bulmak lazım ama neyse bunu loncadakilere bırakıyorum, he unutmadan yeni işaretini de loncada hallederiz tamam mı? Hadi gidelim takip et beni.

-Emredersiniz(yürür)

Artık Lucy  geçmişini kaybetmiş karanlık bir diyara doğru yürüyordu.