DÖNECEĞİNİ BİLİYORUM ÇÜNKÜ SENİ HİSSEDİYORUM

Gray vs Saya( Biz Yanındayız)

Gray geldiği odadan hiç ürkmemişti çünkü oda kavga alanı gibi değil daha çok bir çocuğun oyun alanı gibiydi pembe duvarlar, etrafa saçılmış oyuncak ayılar, burada nasıl bir savaş olabilirdi ki?.

-Merhaba loncamıza hoşgeldiniz.

-Senin gibi bu kadar tatlı bir kızın böyle kötü bir yerde ne işin var merak ettim.

-Sana cevap vermek zorunda değilim. Her neyse hemen başlayalım masterı duydun değil mi sadece yedi dakikamız var benim için yeterli aslında bakarsan.

-Küçük olsan bile umrumda değil Nashi’de küçük sonuçta

-bıktım şu kızın ismini duymaktan hep Nashi Nashi neden bu kadar seviliyor!

-Belkide kendi küçük olsa bile kalbi büyüktür

-S-sen nasıl benimle böyle konuşursun seni yok edicem !(sırtından kanatları çıkar)

-Bana uyar(güler) ICE MAKE LANCE(BUZ YAPIMI MIZRAK)

Saya ona doğru gelen her biz buz mızrağını bir kanat çırpışıyla yok eder.

-Senin büyün bana etki etmez kanatlarım beni her türlü büyüye karşı  koruyabilir ne kadar kullanışlı değil mi?(güler)  o zaman sıra bende KURAİ REKİSHİ NO KURAİ REİ WA,WATASHİ NO TAME Nİ UTAU!

(KARANLIK GEÇMİŞİN KARANLIK RUHLARI, BENİM İÇİN ŞARKINIZI SÖYLEYİN!)

Saya’nın kara kanatlarında önce siyah eller, sonra ruhların siyah vücutları belirmeye başlamıştı kanatlardan tamamen çıkan ruhlar Gray’in etrafında çember oluşturdular ve ellerini kenetleyip dudaklarında birleştirdiler ağızlarından dökülen ilahinin sözleri Gray’i karanlığa sürüklüyordu, ruhlar Gray’ı karanlığa çekiyorlardı.

-B-buda ne bana neler oluyor napıyosun.

-Sadece seni bir yere gönderiyorum karanlığa, geçmişine ve sonsuzluğa. Kısada olsa savaşmak güzeldi  bil diye söylüyorum sadece üç dakikamı aldı seni yenmek(El sallar)

Gray bir anda yol olmuştu, gözlerini açtığı zaman karanlık bir boşluğa düşmüşte ne kadar çırpınsa da buradan bir türlü çıkımıyordu. Gray’ın gözlerinin önüne bazı anıları geldi bunlar zamanında  onun canını yakan anılardı neden şimdi bunları görmek zorundaydık ki ,neden şimdi Ul’u görmek zorundaydı, ya da Neden Ultearı görmek zorundaydı neden kendilerini Gray için feda edenler olmak zorundaydı. Karanlık gray’i iyice içeri çekmek üzereydi tam gözleri kapanmış kendini teslim edecekken minik bir kızın sesini duydu kız ona mutlu sesiyle bağıyordu’’BABA’’. Gray bir anlığına irkildi bu ses onun minik kızı Yuki’nindi.

-Yukii!!(bağırır)

-Baba biz annemle hep yanındayız senin kalbindeyiz değil mi baba? Artık geçmiş geçmişte kaldı korkma.

-Yuki haklı Gray biz senin hep yanındayız senin korkacak bir şeyin yok artık hadi şimdi kalk ve yanımıza gel bunun üstesinden gelebilirsin sen Fairy tail üyesisin zorlukları hep birlikte aşalım.(ellerini uzatırlar)

-juvia.(gülümser) sanırım anladım teşekkürler. Buradan çıkıcam ahhhhhhhhh(ellerini tutar) ICE MAKER GUNGİNİR!!

Gray karanlıktan kurtulmuştu. Saya Gray’in öldüğünü sanıp gitmek üzereyken Gray onu son hamlesiyle yenmişti.

-Beni gafil avladın(kan öksürür) oradan nasıl kurtuldun seni pislik.

-Bil diye söylüyorum seni yenmem bir dakikamı aldı.

-Ben sadece güzel bir çocukluk yaşamak istemiştim. Ailemle gezebilmek, oyuncaklarımla oynamak sadece güzel bir çocukluk istemiştim(ağlarken bayılır)

-Eminim öyledir.(Saya’yı kucağına alır odadan çıkarlar).

GRAY'İN KULLANDIĞI BÜYÜ GİFDEKİ BÜYÜ  KAFANIZDA HAYAL EDERSİNİZ :D :D