DÖNECEĞİNİ BİLİYORUM ÇÜNKÜ SENİ HİSSEDİYORUM

Master Shouta'nın Emri

-Henry.?

-Her zamanki gibi çok dikkatlisin çok ses çıkmamasına rağmen hemen kalktın, ama şu an önemli olan bu değil, Master’ın emri var üzgünüm Taiyo kızı loncaya götürmem gerek bana zorluk çıkartma.

Taiyo yavaşça yerden kalktı Henry’e yaklaştı kulağına doğru konuşmaya başladı

-Önce beni geçmen gerek o kıza dokuna bilmek için, tabi cesaretin varsa!

Henry, Taiyo’nun yüzündeki bu kızgın ifadeyi ilk defa görmüştü  bir an ürperdi, sonra pembe saçlı kızın uyandığını fark etti. Kız heyecanla yanlarına geldi.

-Aaa Taiyo-san ben bu abiyi hatırlıyorum hastanede seni ziyarete gelen abi bu.

-Evet, sen erkek arkadaşım sanmıştın.(güler)

-ımm, ama değil sanırım.

-Evet olmasına da imkan yok zaten(henry’e döner) o da gidecekti zaten değil mi Henry?

-Bunu yapamam.

-Sen bir kuklasın , başkası tarafından yönetilen bir kukla sakın buraya doğru bir adım daha atma! Yoksa seni gebertirim Henry!

-Taiyo-san neler oluyor.

-Hiçbir şey, merak etme.

Bunlar yaşanırken oradaki yoldan görevden dönen birileri vardı. Onlar Wendy ile Carla’dan başkası değillerdi.

-Bir ses duydun mu Carla?

-Evet kavga gibi, bayan sesi var bakmalı mıyız belki de yardıma ihtiyaçları vardır.

-Evet haklısın, çabuk olalım.

Wendy ve Carla adım adım sesin geldiği yere doğru gelirler, gördüklerine inanamadılar ordaki küçük kız Nashi’ydi

-Wendy bu…

-Evet ne düşündüğünü biliyorum ama  diğerleri kim tanımıyorum bir tek erkeğin yüzünü görüyorum, ama kadının yüzünü sırtı dönük olduğu için göremiyorum.

-Çabuk konuşmak için vakit yok gidelim.

-Ha-haklısın

Wendy, Carla yanlarına  gidemeden olduğu yere bayılırlar. Bir tek onlar değil o anda Taiyo ve Nashi’de bayılmıştır. Henry büyüsünü çoktan kullanmıştır bile. Wendy bayılmadan ağzından bir cümle çıkar.

-Ha-hava büyüsü mü?(bayılır)

Henry, Wendy’i fark etmez diğerlerini alıp oradan uzaklaşır.