11

9 0 0
                                    

042920

Chapter 11

Since the incident at the wedding Coleen couldn't get Sir Saavedra out of her mind especially the only smile that he gave her. It always popped like a virus infiltrating her space. It had always been Sir Saavedra that, unaware, she would look forward to his classes. Her fingers would tap on the chair, counting every minute before the bell, as she waited for him.

Weeks rolled by and Sir Saavedra had been part of her default mode. Akala niya mawawala din ang epekto nito sa kanya pero hindi, mas lalo lang lumala ito at hindi niya alam kung paano iyon lulunasan.

---

Coleen missed a lot of lessons. She'd been busy doing papers since may mga program siyang tinatapos sa bahay pati sa vacant time niya. Sa klase pasimple siyang nakikinig pero sa arm chair niya may mga papel siyang pinipirmahan. Maingat lang siya na hindi mahuli at masita.

She's done rushing everything, and it was her first paying attention to his class after four meetings. She stared at the scribbling on the whiteboard, feeling lost like  an alien.

May grade pa naman siya na kailangan habulin dahil sa tres niya sa midterm. Inisip niya kung anong aral ang gagawin pero parang sasakit lang ang ulo niya. Natutuon lang ang kanyang atensyon sa susunod na software na gusto niyang gagawin.

She occassionaly looked at 'Itinakda' who was sitting by the window, thinking if she could ask for his help. Gaya noong unang nagpaturo siya sa kuya niya ay mabilis niyang natapos ang mga dapat niyang aralin kaso busy ito sa law school.

She searched something on her classmate's face. Tutulungan naman kaya siya nito kung sakali? Sa tingin niya'y mabait naman ito. Her classmate might freak out if she'd approach him out of the blue, she's sure of that.

"Stop looking at the windows!"

Para siyang binuhusan ng tubig sa narinig. Napatingin siya agad sa harap at naroon patay-malisyang nagsusulat sa whiteboard si Sir Saavedra.

Umayos siya ng upo. Siya ba ang sinasabihan nito?

Hindi na niya tiningnan pa ang kaklase at nagpokus na lamang sa harap. Baka direkta na siya nitong pagalitan.

She resumed in bringing their seatworks to the faculty. Medyo matagal na rin siyang di naliligaw doon.

Nasa pintuan pa lang siya inis na agad ang nadama. Ms. Delos Santos was so close to Sir Saavedra. May papel itong pinapatingnan sa professor niya at kung makangiti ang mga ito ay totoong mapagkakamalan nga itong magkasintahan. Gusto niyang iwan na lang doon sa labas ang mga papel at agad na umalis na.

Sir Saavedra was stunned seeing her there. Hindi naman siya tumingin dito at payapang inilapag ang mga papel kahit gustong magdabog.

"Thank you," sabi lang nito saka kuwan ay balik-atensyon kay Ms. Delos Santos.

Nang palabas na siya, tumingin siya sa may pinto gaya ng lagi niyang ginagawa pero ngayon ay wala siyang napala. Nabwisit lang siya lalo. Nakuha talaga ni Ms. Delos Santos ang atensyon ni Sir Saavedra.

She averted her eyes and marched out of the faculty with nose flaring in annoyance.

Never in her life she felt that threatened.

She looked at her school uniform, and for once she regretted enrolling late in college. Kung hindi lang siguro siya estudyante nito Sir Saavedra ay siya na ang gagawa ng paraan. Baka siya pa ang manligaw dito.

Naiinis siya na wala siyang laban kay Ms. Delos Santos.

---End of Chapter---

050320

So Near, Yet so Far (COMPLETED)Where stories live. Discover now