Bodrum'a benzer bir yerdeydik kaçmayı başaramadık lanet olsun ki.
Ellerimi duvara zincirlemişlerdi hareket bile edemiyordum karşımda duran aptal Jack'a bakıp sinirle soludum jungkook'un kollarından sertçe kavrayan iki adam sinirimi bozmuştu onun canını yakıyorlardı.
" Derdin ne Jack? Sana oğlunu benim öldürmediğimi söylemiştim!"
Bana doğru bir kaç adım attı yakamı tutup kendine yaklaştırdı.
" Yalan söylemeyi kes! Sen benim oğlumu benden aldın bende bu güzel sevgilini senden alacağım, hemde gözünü önünde, acı çekerek."
Bu söylediğine asla izin vermem ona zarar veremez, vermeyecek! Dibimde duran kafasına sertçe kafamı vurdum geriye doğru savruldu.
" Sakın ona dokunma seni gebertirim! Sakın."
Yüzünde bir sırıtma belirdi bu benim sinirimi kat be kat arttırmıştı.
Jungkook'a doğru yürüdüğünde endişelenmiştim ona bir şey yaparsa dayanamam.
Jungkook bakışlarını önce bana çevirdi daha sonra ona doğru yürüyen Jack'a.
Hiç beklemediğim bir anda elini sertçe jungkook'un saçlarına doladı ve onu kendine çekti. Onu geberteceğim!
" Ona dokunma dedim sana! Lanet olası herif bırak onu!" Jungkook acıyla bağırdığında kalbime sanki bıçak saplanıyordu.
Ellerimi çekiştirmeye çalışıyordum ama nafile zinciler kımıldamıyordu bile.
" Yazık olacak sevgiline." Söyledikleri deli ediyordu beni.
" Ona zarar verme ne istiyorsan bana yap onu rahat bırak!" Söylediklerimi umursamamıştı jungkook'un kolundaki iki adam jungkook'u sertçe yere bıraktı şerefsiz Jack ise ona tekmeler savuruyordu bense bir bok yapamıyordum gözlerim dolmuştu sevdiğim karşımda acı çekiyordu ben? Ben ne yapıyordum? Hiçbir şey hiç...
" Şerefsiz herif bırak onu!!! Bırak dedim sana yapma!" Söylediklerim odada yankılanıyordu fakat kimsenin umrunda değildi.
Jungkook'un acı bağırışlarını duymak dolan gözlerimi çoktan akıtmıştı.
" Yapma!" " Yeter!" Çekiştirdiğim zincirler elimi tahriş etmişti umrumda olan bu değildi umrumda olan o piçi gebertip jungkook'u kurtarmaktı ama yapamıyordum. Acizdim...
Jungkook'a vurmayı bırakmıştı bana döndüğünde az da olsa rahatlamıştım.
" Bunu sana ödeteceğim şerefsiz! Ölümün benim elimden olacak piç herif!"
Korkuyordum ama kendim adına değil sevdiğim çocuk adına korkuyordum,ona acımasızca vurdu ya başka şeyler de yaparsa düşüncesi bile berbattı hepsi benim suçumdu.
Bana doğru tekrar yürüdü.
" Kırbaçımı getirin!" Bana bakarak söylediği bu söz gözlerimin korkuyla açılmasına sebep oldu umarım bana yapar.
İçlerinden biri elindeki kırbacı ona verdi ben bana doğru gelmesini isterken o j-jungkook'a doğru yürüyordu olamaz! Hayır! Hayır!
İçimi kaplayan korku tarifedilemezdi o benim meleğime vuramazdı onu, yapamaz bunu! Hayır!!!
" Sakın!" Dedim kafamı olumsuz anlamda sallarken jungkook hem acıyla hem de korkuyla bakıyordu bu içimi acıtmıştı.
Jack eliyle bir hareket yaptığında yanındaki adamlar jungkook'u tutup duvara tıpkı benim gibi bağladılar göz yaşlarım yanlarımı göle çevirmişti.
Jack jungkook'un arkasına geçtiğinde gür ve bir o kadar yüksek çıkan sesimle bağırdım.
" Yapmağ, lütfen yapma!" Onu hakaret etmeyi bırakıp yalvarıyordum ama o bile fayda etmiyordu bana ufak bir bakış attı sert bir şekilde kırbacı jungkook'un sırtına vurdu acıyla bağıran jungkook yüreğimi parçalamıştı.
" Yapma dedim sana, yalvarırım yapma Jack!" Beni umursamayıp vurmaya devam etti bir müddet sonra artık susmuştum çünkü bağırışlarımı kimse umursamıyordu gözlerimi kapatıp bitmesini bekledim ve gözümden akan yaşlara izin verdim kalbim sıkışmıştı bu acıyı yaşamaktansa ölmek isterim.
Bir süre sonra sesler kesilmişti gözlerimi açtığımda sırtından deli gibi kan akan jungkook'a baktım zincirleri yine zorladım ama yine işe yaramadı.
Jack elindeki kırbacı yere atıp dışarı doğru yürüdü arkasını dönüp son kez bana baktı.
" Onun gözlerinin önünde ölümünü izleyeceksin Taehyung ben oğlumun intikamını alırken sen vicdan azabından öleceksin!" Deyip hızla dışarı çıktı gözlerimi jungkook'a çevirdim mahvolmuştu ağlıyordu.
" Jungkook affet beni, çok özür dilerim sana bunları yaşatmak istemezdim affet." Bana bakmamıştı bile gözlerimi tekrar kapattım onu bu halde görmek canımı yakıyordu.
Yb çok erken geldi çünkü ben bütün gün uyuyamadım, ah neyse dün atamadım ztn affedin beni ha bu arada yorum yapmayı da unutmayın kook'a çok üzüldüm ya ☹️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOONLİGHT TAE00K
Fanfiction" Pamuk prenses masalını bilir misin?" onu kafamla onayladım. "Senin hikayen de tıpkı onun gibi, gerçek aşk'ın senin bir insan olmanı sağlayacak." Nasıldı? " Bir insan'a gerçekten aşık olursan ve ondan bir aşk öpücüğü alırsan geri kalan hayatında in...
