Bir kaç gün geçmişti abim o sarışın aptalı sürekli eve getiriyordu alışmak falan istemiyorum defolup gitsin artık yeter!
Elime ok ve yay alıp aşağı indim bugün yarasa avlayacaktım hem sıkılıyordum iyi olur.
Kapıya doğru yöneldim Jungkook Namjoon ve Hoseok tek vardı evde.
" Nereye Tae?" Dedi hoseok? Kafamı ona çevirdim.
" Yarasa avlamaya, çok sıkıldım." Jungkook'un bakışları beni buldu.
" Şey Taehyung, bende gelebilir miyim?" Sorduğu soru üzerine bakışlarımı jungkook'a çevirdim kırar mıyım onu hayır tabiki.
" Tabiki de evet." Yüzünde bir gülümseme oluştu bu beni mutlu etmişti.
" Hadi gidelim jungkook." Dedim koşarak yanıma geldi çok sevinçliydi ve bu benim hoşuma gidiyordu.
Kapıyı kapatıp evden çıktık boynumda olan yayı çıkardım jungkook bana tuhaf tuhaf bakıyordu.
" Yarasaları neden avlıyorsun?" Elimdeki oku yaya yaklaştırdım, gerdim ve hızla sağ taraftaki yarasayı vurdum ani yaptığım harekete şaşırmıştı jungkook sorusuna cevap verdim.
" Çok fazla gürültü yapıyorlar burada yaşayan vampirler rahatsız olunca yarasa avlamak bir görev haline geldi."
Yarım saattir yürüyorduk ikimizde yorulmuştuk bir ağacın gölgesinde oturup dinlendik. Bugün nedense içimde bir tuhaflık vardı ama sebebini bilmiyordum.
Jungkook hâlâ bir cevap vermemişti bana şimdi tekrar sorsam ne der acaba?
" Jungkook."
Bakışlarını etraftan çekip bana çevirdi.
" Efendim?" Hafif esen rüzgar saçlarını savuruyordu eliyle saçını gözünden çekti.
" Bana hâlâ cevap vermedin."
" Ne cevabı?" Anlamamıştı galiba.
" Seni seviyorum demiştim sense bir şey demeden gittin." Bakışlarını benden çekip yere çevirdi eline küçük bir dal alıp toprağı kazmaya başladı yine susuyordu cevap yoktu.
" Jungkook susma, bir şey de." Lafımın üzerine ayağa kalktı beni takmıyordu resmen ah sinirimi bozuyor ama.
" Gidelim artık." Bir adım attı ikinci adımı atmadan onu tuttum ve ağaca yasladım bu sefer bırakmam cevap verecek!
" Jungkook." Elimi kafasının yanına koydum ve ona iyice yaklaştım benden etkilenmemesi imkânsızdı çünkü gerilmişti ve çok tatlı görünüyordu.
" Seviyorum seni." Dudaklarına ağır ağır yaklaştım ne kadar geri çekmeye çalışsa da işe yaramıyordu.
Dudaklarımız birbirine o kadar yakındı ki her an deyecekti jungkook gözlerini kapatmıştı ne yani izin mi veriyordu. İnanamıyorum onu öpeceğimi zaten anlamıştı kapalı olan gözleri de resmen öpebilirsin diyordu. Dudaklarımı onun dudaklarına bastırdım iki elimle belini kavradım ilk başta tepki vermedi fakat karşılık vermeye başladı şuan resmen karşılıklı öpüşüyorduk bu rüya olmalı.
Öpüşmemiz biraz sertleşince kollarını boynuma dolamıştı nefes alış verişleri hızlanmıştı nefessiz kalınca benden ayrıldı şuan dünyanın belki de en mutlu insanıydım.
Tekrar öpmek için yaklaştığımda kafamın üstünden hızla geçen şey ağaca saplandı ikimizinde dikkati oradaydı bu bir oktu.
Arkadan gelen kalın ve yüksek ses oraya bakmama sebep olmuştu.
" Yakalayın onları!" B-bu, bu Helen'in babası Jack'ti onlarla dört yıldır süren bir husumetimiz vardı oğlunu benim öldürdüğümü düşünüyordu.
Jungkook'u arkama sakladım umarım kötü bir şey olmaz.
" Ne oluyor Taehyung? Onlar kim?" Jungkook'un söylediğine cevap olarak;
" Kötü biri sadece bunu bil jungkook."
Jungkook korkmuş olacak ki elini belime doladı ne kadar hoşuma gitse de şuan bunu düşünmek doğru değil bunlar bize her şeyi yapabilirler.
" Taehyung sonunda seni buldum. Yaptıklarının bedelini ödeyeceksin!" Jack'in yanında onlarca adam vardı bunlara karşı koymam imkansızdı.
" Yakalayın ikisinide!" Verdiği komut adamların üzerimize doğru yürümesini sağlamıştı. Elimi onlara doğru tuttum, sihir güçlerimi kullanmaya çalıştım fakat olmuyordu! Nasıl yani? Tekrar tekrar denedim neden olmuyordu!
Flashback
"Gerçek aşkından alacağın aşk öpücüğü senin insan olmanı sağlayacak."
Flashback and
Az önce jungkook'la öpüşmemiz aklıma gelince her şeyi anladım o benim gerçek aşkımdı ve şimdi ise yavaş yavaş insan oluyordum zamanı mıydı şimdi lanet olsun!
" Jungkook koşabilir misin?"
Beni kafasıyla onayladı.
" O zaman 3 dediğimde koş."
" Tamam." Çok endişeliydim buradan sağ çıkmamız gerekiyordu ya da jungkook'un.
"3. Koş jungkook koş!" Jungkook ellerini belimden çekip koşmaya başladı bense ona doğru koşan adamı hızla tutup yere attım ve arkama bile bakmadan koştum.
Uuuu aksiyon var gençler 😆 yb yarın gelecek biraz merak edin pqidpdjsksjs.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MOONLİGHT TAE00K
Fanfiction" Pamuk prenses masalını bilir misin?" onu kafamla onayladım. "Senin hikayen de tıpkı onun gibi, gerçek aşk'ın senin bir insan olmanı sağlayacak." Nasıldı? " Bir insan'a gerçekten aşık olursan ve ondan bir aşk öpücüğü alırsan geri kalan hayatında in...
