MOONLİGHT TAE00K

Final

2 hafta geçmişti olanların ardından koca iki hafta, jungkook iyileşmişti kendine gelmişti, abim ve jimin ile aramız artık iyiydi bizi ölümden kurtarmışlardı. Uzun zamandır jungkook'a açılmak istemiştim ve sonunda açılmıştım bana evet dedi beni dünyanın en mutlu insanı yaptı evet en mutlu insanı yanlış duymadınız ben artık bir insanım hepsi onun, sayesinde jungkook'un sayesinde onu çok seviyorum kimseyi sevmediğim kadar çok.

Artık insan olmuştum buralarda kalmak tehlikeli olacaktır diye düşünüp abimle konuştum ve jungkook'la birlikte uzak yerlere gidecektik sadece ikimizin olduğu yerler.

Karşımda duran abim bana masum masum bakıyordu yüzü düşmüştü gitmemizi istemiyordu ama ben artık bir insandım burası benim içinde jungkook içinde güvenilir değildi.

Onu kendime çektim sıkıca sarıldım bana karşılık verdi ayak üstü ağlatacak.

Kendimden çekip yüzüne baktım.

" Abi, lütfen üzülme. Bu hepimiz için en iyisi olacaktır." Dedim kafasını salladı.

Yüzündeki hüznü silip gülümsedi.

" Haklısın, belki de en iyisi bu olacak. Ama seni çok özleyeceğim Tae." Beni kendine çekip tekrar sarıldı bu evden gitmem zor olacak.

" Abi merak etme sık sık uğrarız." Dedim ve sarılmayı sonlandırdım. Beni kafasıyla onayladığında merdivenlerden aşağı inen jungkook'a çevirdim bakışlarımı siyah bir kombin yapmıştı çok yakışmıştı, mükemmel görünüyordu onu baştan aşağı süzdüğümde bakışlarını bana çevirdi.

Elindeki bavulları hızla kaptım ve aşağı indirdim.

Jungkook önce abimin yanına gitti.

" Kendinize iyi bakın." Dedi abime sarıldı.

" Ben dışarıdayım." Deyip çıktım.

Bir hafta önce aldığım arabaya eşyaları yerleştirdim.

Direksiyonun basına geçtim ve jungkook'u bekledim.

Dikiz aynasından baktığımda jungkook jimin'le vedalaşıyordu omuz silktim ondan artık nefret etmiyordum ama sarılmaları kıskanmama sebep oluyor. Düşüncelerimi sıyıran kapı sesiyle jungkook'a çevirdim bakışlarımı.

" Sonunda." Koltuğa oturunca arabayı çalıştırdım.

Camı indirip yanımıza gelen abim ve jimin'e baktım.

" Görüşürüz abi." Beni kafasıyla onaylayınca bakışlarımı jimin'e çevirdim.

" Abime iyi bak jimin tamam mı?" Gülümseyip beni onayladı.

" Merak etme sen o bana emanet." Onu başımla onayladım ve arabayı çalıştırdım keşke Namjoon ve Hoseok'ta olsaydı ama onlar gitmişlerdi bize haber vermeden gitmişlerdi nereye gittiklerini de bilmiyordum ama bıraktıkları notta iyi olduklarını söylemişlerdi omuz silktim ve gaza bastım.

Artık her şey istediğim gibi oluyordu jungkook'a sonunda kavuştum ve bir insanım hepsi onun sayesinde olmuştu hayatıma girmesiyle her şeyim olmuştu onu asla üzmeyeceğim.

Kırmızı ışıkta durunca jungkook'a baktım dışarıya bakıyordu bakışlarını bana çevirince gülümsedim.

" Başbaşa kalacağımız bir yere gidiyoruz bitanem." Bu söylediğime karşılık gülümseyerek cevap verdi yanakları kızarmıştı sanırım utandı.

" Jungkook, utandın mı?" Dedim ve kahkaha attım sinirlenmiş olacak ki bakışlarını benden çekti.

" Çok komik." Söylediği şeye karşılık yine gülmüştüm bana bakmıyordu dışarıya bakıyordu ona yaklaşıp yanağını öptüm beklemiyordu şaşırmıştı ama hoşuna da gitmişti.

" Hey, kookie trip mi atacaksın sevgiline?" Bakışlarını bana çevirdi asık olan yüzüne bir gülümseme yerleşince bende gülümsedim.

Arkadan çalan korna sesleri sayesinde yeşil ışığın yandığını fark ettim ve gaza bastım o bana her şeyi unutturuyor aklımı başımdan alıyor adeta. Hayallerimi gerçekleştirmeme sebep olmuştu o harika biriydi hayatımın sonuna dek seni seveceğim meleğim...

Final yaptık hadi hayırlı olsun bu kitabımız da böyleydi güzel okurlarım sizleri seviyorum ve yeni kitaplar yazmaya başlıyorum aslında smut kitap yazacağım yani ilk hedefim o kitabın kurgusu hazır, her şeyini tamamladım kapak vs. Ne zaman yazmaya başlarım bilmiyorum ama haber vereceğim.
Bu kitapta bana destek olan herkese teşekkür ederim sizi seviyorum 💜💜