Chapter2: Holy

24 4 0
                                    

                            ***

I'm awakened by famished as I completely opened my heavy eye lids. I walked out of my room silently. I'm certain that my aunty, uncle, and cousin was already done eating since It's already past twelve.

When I'm already at the kitchen I silently searched for food. Luckily there's still fried fish and some leftovers! But It wasn't enough for two. I think I will just give it to Rori.

I can just make some vagetable salad to eat, perhaps. Kinuha ko ang isang basket para may mapaglagyan ako ng mga gulay at prutas. I opened the backdoor that leads to the backyard where I planted a lot of different vegetables and fruits. It's not really too dark since the moon illuminated the night.

I'd get some lettuce, brocolli, tomatoes and some other different berries. While picking a strawberry, I heard some noises that came from the dark woods. Sinulyapan ko ang madilim na kagubatan, ni isang ilaw ay wala akong makita, there's no fireflies either. Maybe It's just some wild bores and other animals lurking in the woods searching for food. At sana hindi ako ang maisipan nilang kainin.

Ipinagpatuloy ko ang pagpitas ko ng strawberry at agad ding natapos nang dahil sa takot at masyado na ding malamig sa labas since It's already fall season. I already entered the kitchen. I washed those fruits and vagetables then sliced them into my desired sizes for a salad.

Tahimik akong umakyat sa aking silid habang dala-dala ang pagkain at inumin namin ni Rori. Bago tuluyang pumasok'y napasulyap ako sa pintuan ng kwarto ni tita at tito.

Paano ko kaya makukuhang muli ang amulet na iyon. Kailangan kong maging mabilis sa pagpaplano baka maisipan pang ibenta ni Tita ang kwintas. Tuluyan ko nang pinasok ang aking silid at agad ding sinalubong ni Rori na mukang gutom na talaga.

Binigyan ko ng pagkain si Rori sa den niya then I sitted upon the chair near the study table then started to eat. Sanay na sanay na ako sa ganito. Kaya nga pinagaralan ko kung paano mag tanim ng mga gulay at prutas para kahit papaano'y may nakakain ako. Sa umaga naman kadalasang mas maaga talaga ako sa kanila nagigising, bago pa man sila kumain ay sinisigurado ko na nakakain na ako.

Sa pananghalian naman ay kadalasang sa eskwelahan na ako nakakakain. Sa kabutihang palad naman'y binibigyan parin ako nina tita ng konting salapi kapag nakakatapos ako ng iba't-ibang gawain ngunit hindi sapat iyon. Lalo na't minsan ay kailangan ko pang bumili ng ibang kagamitan na gagamitin ko sa eskwelahan, minsan ay may mga proyekto pa na kailangan talagang paggastusan. Ayoko namang humingi ng salapi kay Mrs. Jones masyado na siyang madaming naitulong saakin at ayokong samantalahin ang kabutihan ng ginang.

Tuwing sabado at linggo naman ay naglalabada ako. It's not really hard for me since I'm using what I've learned from incantation and such. Hinahayaan kong gumalaw sila ng kanila gamit lang ang pagkumpas ko, and i think It's not bad since I'm just doing it for the sake of my self, and I have my needs that only money can buy.

Tapos na akong kumain kaya nilinis ko na ang kinainan ko at dumiretsyo na sa bathroom para maligo. Nagpalit ako ng preskong damit at ibinagsak ko na ang sarili ko sa kama. Nakakapagod ang araw na ito. Thinking about the amulet, about Mrs. Jones words and what will happened next to my messed up life.

Nang dahil sa sobrang pagod hinila na ako ng tuluyan sa malalim na pagtulog.
.
.
.
.
.

I woke up early as I heard Rori barked. He's my daily alarm clock, that's why I'm always the first one to woke up in the morning.

"You excited Rori?" I asked while petting him. he barked and then wagged his little tail. I giggled to his reaction.

I stepped inside my bathroom. I took a bath then wore my old clothes after. A lot of students stated that I'm actually out of style and too old-schooled, but It didn't really bothered me since my money wasn't enough to buy new clothes at wala din akong lakas ng loob na maki-sabay sa uso.

Not a Perfect TaleWhere stories live. Discover now