Steps To Happiness | Shawn Mendes

~Tredici~

Kendimi dürtülene kadar çok iyi hissediyordum.

"Emily hadi kalk."

"Anne 5 dakika daha lütfen." diyip yüzümü daha çok bastırdım. BİR DAKİKA! BU ANNEMİN SESİ DEĞİLDİ. BU SHAWN BEYİN SESİ!

Gözlerimi açıp bakınca kafamın Shawn beyin omzunda ve onunkunun da benim kafamın üzerinde olduğunu gördüm. Gözlerime inanamıyordum. Gerçekten ben burda Shawn beyin omzunda uyuya kalmışım.

Kafamı kaldırıp Shawn beyin yüzüne baktım. Rüya olması dileğiyle gözümü bir kaç kez kırpıştırdım ama her şey gerçekti.

"Günaydın diyemem çünkü gece oldu." diyip güldü. Hatta kahkaha attı desem tam isabet olur. Benim şaşkınlıktan nutkum tutulmuştu. Ağzımı açıp tek kelime edemiyordum. Hem açsam da ne diyeceğimi bilmiyorum ki?

"Ş-şey ben n-nasıl oldu?" kekeleyip konuştuğumda parmağımla omzunu işaret ettim. Anlamış ki cevap verdi.

"Uyuya kalmışdın. Boynun tutulmasın diye omzuma yasladım." bunu gerçekten rahatlıkla söyleyebiliyor mu? Tamam iyi bir insan anladık ama başımı omzuna yaslaması biraz garibime gitmişti.

"Teşekkür ederim." dedim ve masadakı eşyalarımı toparladım. Toparladıktan sonra hepsini kucağıma alıp ayağa kalktım.

"Emily." o da ayağa kalkıp karşıma geçti.

"Eğer rahatsız olduysan özür dilerim. Yani boynun tutulmasın diye yapmışdım."

"Yok sorun yok. Teşekkür ederim açıkcası. Şey ben gidip devamını yapayım." diyip odadan çıkmak için ilerledim.

"Emily." diye seslenip yeniden önüme geçti.

"Buyrun Shawn bey." bir kaç saniye baktıktan sonra boğazını temizledi.

"Şey şu İtalyadakı görüşmem var ya hani dediğim."durdu.

"Evet?" devam etmesi için bekledim.

"Böyle görüşmelere şirketimizden her yıl bir mimar seçip kendimizle bilgisi artsın diye götürürüz. Hem şehri geziyor hemde toplantılardan pratik almış oluyor. Bu yılda şu "C+M Partners" şirketiyle olan görüşmeye de sen seçildin."

Ben mi seçildim? Bu gün yaşadığım ikinci şok artık bana çok geldi galiba. Sanki dilim tutulmuşta ağzımı açıp bir şey diyemiyorum.

"Bir şey demiyeceksin mi?"

"Gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum. Yani bilmiyorum."

"Peki sana bir gün zaman veriyorum. Yarın bana kararını dersin. Ama iyi düşün. Yani burda çalışanlar seçilmeleri için her şeylerini verirler."

"Düşüneceğim." kafasıyla onayladı. Yüzüne baktığımda şimdiye kadar hiç görmediğim bir ifade gördüm. Takmayıp yanından geçtim ve masama ilerledim.

Saat artık geçti. Her kes zaten teker teker boşalıyordu. Ben de eşyalarımı çantama sıkıştırıp asansöre ilerledim. Asansöre bindiğimde bir kaç kızın olduğunu gördüm.

"Acaba bu yıl mimar olarak kimi gezintiye götürecekler?"

"Kimi olucak ya yılan Hailey olur. O bunu elden verir mi hiç?"

"Doğru söylüyorsun. Geçen yıl Ava'nın hakkıydı. Ama yılan yok iyi mimar olmadığı için elinden almıştı."

"O kadına nefret ediyorum." diğer kızda onaylayan mıtıltılar çıkardı. Duyduklarımla bilmem kaçıncı şoku geçirdim. Gerçekten bu kadar yılan olmak zor değil mi? Aklım almıyor.