The summer of 2017

Kabanata 5

Kabanata 5

Dreams

A sky painted with orange and pink serves as my background while I'm facetiming Maggie. Nagpasya akong mamasyal muna sa kabilang bahagi ng dalampasigan na hindi ko pa napupuntahan sa hapong iyon. Makulimlim sa ilang bahagi ng langit, nagbabadya ng pag-ulan but I don't think that it will fall anytime soon.

"So ...anong ginawa mo?" Maggie asked while fumbling for clothes in her closet. Nakatalikod siya sa camera at may nakabalot pa na towel sa ulo. She's getting ready to hang-out again kasama ang mga dati naming schoolmate. I miss hanging out too but not too much, siguro ay mas miss ko ang mga kaibigan kaysa sa mismong ideya ng party.

Tumawag ako sa kanya kasi bukod sa sinabi niyang nagtatampo na siya dahil di ako naparamdam ng ilang araw ay gusto ko ring tanungin ang suggestion niya para makipag-ayos ako kay Kayd. I told her what happened but I did not mention what Kit told me a while ago.

"Wala" inilipat ko sa kabilang kamay ang phone kasi medyo ngalay na ako. Nakuha ko ata ang atensyon ni Maggie dahil sa sagot ko. Lumapit siya sa camera at kitang-kita ang pagtaas ng isang kilay niya.

"I smell something fishy ha? Bakit sobrang apektado ka naman ata na hindi ka pinapansin? Crush mo? Gwapo ba?" sunod-sunod na tanong niya sa kabilang linya.

"What? No!" I answered hysterically.

"Alin ang 'no' 'yung crush mo siya o 'yung gwapo?" Maggie laughed while pointing at the screen. "Sizt, pulang-pula ka!"

Napahawak tuloy ako sa pisngi ko. Inirapan ko siya.

"I'm serious, Mag. You know me...hindi ako kumportable may taong galit sa akin"

Mukha namang nakabawi na siya sa pagtawa but there's still a hint of a playful smile on her face. Maggie and her imagination.

"Uh-huh... but remember I'm always ready for the tea" she teased again. Nagkunwari pang may hawak ng tea cup at umiinom doon. "But on a serious note...I don't think that guy is mad at you maybe, he's just worried? Ganda ka?"

Alam ko namang hindi galit sa akin si Kayd. I'm just bothered that were not on a speaking terms, well, hindi naman sa kailangan naming mag-usap.

"I know, Mag. It is just that I'm not comfortable with the situation" I scratched my forehead a little bit.

Time passed but I didn't noticed na may kalayuan na rin ang narating ko. Medyo natagalan rin kaming nag-usap ni Maggie, updating each other life at binalitaan niya rin ako sa mga kaganapan doon. I also ask her about my Mom and she told me that she's doing fine.

Naglakad ako patungo sa isang malaking puno, it look so out of place dahil ang ma katabi nito ay puro coconut tree but it stands out there. Nababalot ito ng mapulang mga bulaklak na hindi naman nalalayo sa mabrown na kulay ng dahon nito. Mesmerized with it, I decided to sit on one of its huge roots.