CHAPTER TEN

524 23 1
                                    

"WIZER ZUNNY POV"

Don't be like this Wizer. You look so desperate in that man.
Inayos ko ang sarili ko bago lumabas ulit ng cr.

Nakita kong naka upo si Izeter sa tabi ko kung saan ako naka upo kanina. Kaya lumipat ako sa tabi ni Blozm na katabi rin ni Azer.

Nakagat ko ang labi ko. It's been a month since that damn accident happened. Ako rin naman ang my kasalanan. So I won't blame him if he didn't remember the fvcking me.

Parang nabingi ako. Wala akong ibang naririnig kundi ang kwentuhan nina Areya at Izeter. Alam ko rin na kabado ngayon si Izeter. Ramdam ko ang kaba sa itsura nya.

Kumain nalang ako na parang walang dumating. Gaya ng wala akong kasama ngayon kundi ako lang mag-isa.

Bigla akong napatingin ng mapatili si Areya. Dumapo ito sa kamay nina Izeter at Dasht na nasa ibabaw ng mesa. Siniko ako ni Blozm ng maramdaman nya ang tingin ko dito. Agad naman akong nag iwas ng tingin.

Naka ilang lunok naman ako. That should be him holding my hands. Napapikit ako.
Nauna silang dalawa na natapos sa pag kain. Agad silang dumiretso sa sofa kasama sina Areya at ang iba pa. Naiwan kami ditong tatlo nina Azer at Blozm. "You oky?" baling ni Blozm sakin.

"Hmm" simpleng sagot ko. Tiningnan ko si Azer na ngayon ay nakatingin rin sakin. "What?" tanong ko sabay taas ng kilay.
Umiling sya tsaka tumayo. "I'm going. Uuwi rin ako agad" sambit nito at tumalikod samin.

Mabilis kong tinapos ang pagkain, agad namang sumunod si Blozm sakin.
Nagulat sya ng pumasok ako sa music room namin. "Ate, I thought" nilingon ko sya. "I left music but not singing" sagot ko sakanya.

Pumasok rin sya sa loob. "Did you still know how to play guitar?" tanong ko.
Ngumiti naman sya at umupo sa sofa sabay kuha ng gitara. "Of course! Dad teach me how, so." nag umpisa syang i-strum ito.

Umupo rin ako sa harapan nya. "Sing for me" sambit ko na ikinataas nya ng kilay.
"Akala ko ba ikaw ang kakanta?" medyo inis na tanong nito. Natawa naman ako.
"Hey, bro. I forget the lyrics" sagot ko.
Tiningnan nya ako ng masama at tiningnan ang guitar nya. He strum it again and I heard the melody.
Familiar yung lyrics na inuumpisahan nya.

'Everybody's laughing in my mind'
'Rumors spreading 'bout this other guy'
'Do you do what you did when you did with me'
'Does he love you the way I can'
'Did you forget all the plans that you made with me?'
'Cause baby I didn't'

Bahagya syang tumigil at tiningnan ako. Pero biglang bumukas ang pintuan at iniluwa sina Izeter at Dasht. Hindi na ako nagulat na dito sila dumiretso.
Hindi ko sila pinansin. Lumipat si Blozm sa tabi ko.

'That should be me, holding your hand' nagulat si Blozm ng bigla akong kumanta.
'That should be me making you laugh'
'That should be me, this is so sad'

Napahinto ako ng umupo silang dalawa sa harapan namin ni Blozm. Tiningnan ko si Izeter at Dasht. They look good on each other. Ngumiti ako sakanila.

"Ate" kabadong tawag ni Izeter sakin. "He want to court me." dugtong nya.
Tinambol ang puso ko kasabay ng pag kurot nito. Of course, he did because h-he deserve you more than me.

"So bakit ka sakin nag papaalam?" tanong ko. Pinigilan ko ang pagiging sarkisto.

"I just want you to know it" biglang sagot ni Dasht. Lumipat naman ang tingin ko sakanya. Para saktan ako?

"For what?" tanong ko. "In the first place I'm not her parents" dugtong ko.
Naramdaman ko ang pagsiko ni Blozm sakin. "I'm only her sister" dagdag ko pa. "Siguro mas maganda kong sa kakambal ka nya dumiretso or kina daddy at mommy" sambit ko pa at tumayo. "I'm going"

Miles Apart, Closer [Book Sequel of VS1] Where stories live. Discover now