Miles Apart, Closer [Book Sequel of VS1]

CHAPTER FOUR

"YSHERA POV"

Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Bakit ganun? Parang walang nagbago sakin nung unang tumibok ang puso ko sakanya?

Why my hearts skip a beat when I heard his voice?

Is that really his voice?

Napakurap kurap ako ng siniko ako ni Cassi. Napalingon naman ako sakanya. "Kanina ka pa tahimik." mahinang tugon nya sabay lingon sa gilid namin kung nasaan si Ash.

Napailing ako. "Hindi nagsasalita eh" bigla namang nagbago ang reaksyon nya sa sinagot ko.
"Sagutin moko ng maayos, Era" pag mamatigas nya. "Wala ka na bang dila?" dagdag nito.
"Meron" ikling sagot ko.
"Eh bakit ang tahimik mo? May problema ka ba?" tanong nito.

"W-wala" napa iwas naman ako ng tingin.
"Wee? Hindi ka ganyan eh. I expect that you will review your work while we're going in Philippines" sambit nito. "Say it" pag pupumilit nya.

Ibinalik ko ang tingin sakanya tsaka tinapunan ng tingin si Ash. Napabuntong hininga ako ng salubungin ko ulit ang tingin ni Cassi. "Tumawag sya" sambit ko.
Naging seryoso yung mukha nya. Tsaka nangunot naman ang noo nya. "Sino?" napatampal ako ng mukha. Akala ko ba kuha nya nag mean ko. "Si Re--" hindi ko pa natatapos ang sagot ko ng takpan nya yung bibig ko.

"Shh. Alam ko" kinuha ko naman yung kamay nya na nakatakip sa bibig ko.

"So what's the purpose na nag tanong ka pa, when you know the answer naman?" inis kong tanong.

Umayos sya ng upo. "I just confirmed it. And lower your voice. Ash is here" sabay sulyap sa kay Ash.

"As if namang maririnig nya tayo" tugon ko. "He's wearing headphone, Cass" dagdag ko.
"Pero teka, how did he know your number kung hindi naman sya sa Skype or messenger tumawag?" takang tanong nya.
"I don't know" I answered.

"This is Pilot Peter Burg ready for take off."

Sabay kaming napatingin ni Cassi sa nag salita. Kinuha ko ang cellphone ko at tiningnan ang oras. It's already 6:45pm.

Thirteen hours and fifty four minutes ang byahi mula Paris to Philippines, pero ngayon lang ako nakapagsalita ng dahil sa nangyari kagabi.

Umayos ako ng upo. I saw Ash doing the same. Umiwas ako ng tingin at nagpakawala ng buntong hininga. I admit, I'm nervous slight excited. I closed my eyes when I felt that our private plane landing.

Hinawakan ni Cassi ang kamay ko at nginitian ako. I know what she mean. I just answered her a little smile.
Inayos ko ang dress na suot ko at inalis ko rin ang jacket dito. I get my glasses and wear it.

"Were already landing on Manila, Philippines"

Sabay kaming tumayong tatlo at naglakad papalabas. At dun kami sinalubong ng tauhan nina daddy.

I can feel the air touching my skin. Nasa ibabaw kami ng rooftop sa kung saan nag la-landing ang eroplano ni daddy. Nothings wrong here because this is our company naman.

Bumaba kami at bawat kita samin ng mga empleyado ay 'Welcome back' ang sinasabi

Nauna si Cassi kasunod ako ni Ash. Kaya Cassi get in at the car first. Na bigla namang nilingon ako ni Ash. "May I remind you Yshera" panimula nito. "Change" dagdag nito na ikinatango ko. "Don't hurt yourself again just because of him. Get in, I'll drive" wala akong nagawa kung di ang pumasok sa kotse.

"Wow! Hello Philippines!" sigaw ni Cassi ng makarating kami sa bahay. Luminga linga naman ako. "Is this yours?" tanong ko kay Ash. Tumango naman sya. "Akin na." sabay agaw sa maleta ko pero hindi nya binigay. "I'll bring this to your room" sagot nito at dumiretso sa taas.