her mısra sonunda ölüp
yeni bir şiir için
dirilebilirsin
bir mezar başında ağlayıp
elini toprağa bulayabilirsin
ölümü çizebilirsin sen de
herkes gibi
geçmiş daima
paslı bir zincirin halkasında ışıldar
yeniden hatırlanmak için
belki de o an
hayatı tutmak istersin
on yediyi vurmak
kırmızıyı sevebilirsin sen de
göğü kanatan bütün güneşler gibi
bir ağrıyı konuşturabilirsin
benimse parlak bir kurşun yeterli
kalbimin yerini hatırlamam için
