karın yağdığı ilk sabah
bütün pencereler güzeldir
şimdi izlerken camdaki seni
yüzündeki gülümsemeni
ellerimde sancılar
bilmiyorsun ki fırtınalar
çok geç çıkar
anlatamamışım daha
sonra
yoldan dönülmüyor
sona varılmıyor
kemikleri kırılmış dünyanın
üzerinde yürünmüyor
birkaç kelimem kaldı
bir de elimin uzanmayacağı şarkılar
zaman nasıl geçti
sanki hâlâ avuçlarımda
susuz kum taneleri
buralarda cümleleri biraz uzatıyorum
aslında her acı mürekkep gibi
ben de yeterince battım
azalarak sona yaklaşıyorum
ağlıyorsun, ali
sessizce
bir bebeği göz çukurlarında uyutmuş gibi
olsun
bütün çığlıklarım
giderken senin olsun
