BENİMLE GELMEZSEN.......

~3. BÖLÜM~

Yazar-senpai!!!

Midoriya yurda varmak üzereydi. Hemen yurda gidip uyumak istiyordu.......ama şans asla onun yanında olmuyordu ki!

Yurda yaklaştığı sırada bir ses duydu..tanımadığı birinin sesiydi. Sonra karanlıkta ki sülieti farketti. Adam ona doğru yaklaştı.

Adam (!): naber güzellik~?

Midori: ne diyosun be?! Seni tanımıyorum!

Adam (!): tanışalım güzelim~ mesela benim evimde......yatakta~ (p*ç smile)

Midori: sen kim olduğunu sanıyorsun lan?!

Midoriya dayanamıyordu. yaşadıkları zaten ağır geliyordu, birde bu adamın(!) terbiyesizliği onu çok sinirlendirmişti! Adama (!) Güzel bir yumruk attı, sonra adamın karnına tekme geçirdi, adam geriye sendeleyince kafasına sert bir yumruk geçirdi.
Orada ki bir vatandaş onları gördü ve hemen polisi aradı...polis geldi ve Midoriya'yı tutmaya çalıştı.....tekrar ediyorum çalıştı Midoriya o kadar sinirlenmişti ki neredeyse adamı (!) öldürüyordu! Beş tane polis anca tuttular onu. Sonra bi hastaneye götürdüler. Doktorun dediğine göre........

Pisikopat....

Ama öyle bi şey yoktu tabii, sadece sinir kriziydi. Sonra polisler onu mahkemeye gönderdi mahkeme kararıyla serbest bırakıldı, çünkü pisikopat bir hastaydı, ve doktor reçetesine karşı gelemezlerdi. Midoriya'yı bir pisolog'a gönderdi hakim. Midoriya'da gitti, çünkü kendi de iyi hissetmiyordu ve konuşmaya ihtiyacı vardı..zaten annesi ve babası da onu terk etmişti...(Y.N: başka bi bölümde anlatcam) tabii bu olaylar bi kaç hafta sürmüştü ve bu bi kaç haftada okula gitmemişti. Ama çok sıkılmıştı hastanede ve burada ona hiçbir bilgi verilmiyordu.. o gün okula gitmek için izin almıştı, gerçi biraz zor olmuştu.

~~FLASH BELLEK~~ (KESİN YANLIŞ YAZDIM)

Midoriya doktorunun bulunduğu odaya gitmeye karar verir. Kapıyı tıklatır.

Doktor: gel.

Midori içeri girer.

Midori: şey...merhaba?

Doktor: merhaba~

Midori: şey..bi şey konuşmak için gelmiştim de.....müsaitmisiniz?

Doktor: müsaitim, hadi otur^^

Midoriya doktorun gösterdiği sandalyeye oturur.

Doktor: peki...ne hakkında konuşmak istersin?

Midori: şey....artık okula gitmek istiyorum, yani dışarı çıkmak falan.....

Doktor: üzgünüm ama bu olamaz İzuku. Senin sağlığın için burada kalman daha iyi.

Midori: ama burada çok sıkıldım ve hava almaya ihtiyacım var ve burası beni çok geriyor......şey (kısık sesle) hastanelerden pek hoşlanmam da...... (Y.N yani korkuyormuş)

Doktor: ow~ üzgünüm....peki o zaman ama okuldan sonra geri buraya gelmen gerekiyor ve yarın sana vereceğim adrese gitmelisin..anlaştık mı?

Midori: Anlaştık^^

~~FLASH BELLEK END~~

Yurda gitti ve okul formasını giydi çilli kız, sonra hemen sarı çantasını aldı ve okula gitmeye başladı -koşarak- geç kalmıştı....ama bu sefer doktordan izin kağıdı vardı. Yani yok yazılmayacaktı.(Y.N bizim derdimiz gibi dk)
Okula vardı ve sınıfın olduğu kata koştu. Vardı
Ve kapıyı tıklattı, öğretmeni çoktan gelmiş derse başlamıştı, içeri girince bütün gözler onun üstündeydi. Hoça tam azarlamaya başlıyordu ki...

Hoça: kaç hafta sonra okula gelmeyi başardınız demek-

Mido hiçbir şey söylemeden reçeteyi hoçasına verdi. Hoşça ilk başta afallasa da, sonra kağıdı aldı ve okumaya başladı. "Psikopat" kelimesini okuduğu anda ufak çaplı bir şok geçirdi, ama sonra kendine geldi.

Hoça: peki....yerine geçebilirsin.

Mido: peki.

Hoça biraz tırsmıştı...sonuçta doktor, reçetesinde Midoriya'yın "psikopat" olduğunu yazmıştı. Kim olsa korkardı, kormakta haklılardı.

Sınıfta fısıldaşmalar başladı, aslında Midoriya gelmediği günlerde kimsenin umrunda değildi, ama hoçalarını öküze bakan tren gibi görünce, biraz tırsmıştılar ve o kağıtta ne yazdığını konuşmaya başlamışlardı. Ama bu Midoriya'nın umrunda değildi sadece gülümsüyor ve okuluna gidebildiği için seviniyordu.....