BENİMLE GELMEZSEN.......

~10. BÖLÜM~

Mido: sana aşığım dedim!

Baku: ...

^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^-^

Baku'dan dewamke

İNANAMIYORUM İNANAMIYORUM INANAMIYORUM!!!!

Şu an resmen Deku bana beni sevdiğini söyledi ahhhhh!!! Ama! Ne dicem lan şimdi?! "Bende seni seviyorum" falan mı?!
Yüzüme cevap bekler gibi bakıyordu..ee haklı tabi, içimden ÇILDIRIYORUM ama dıştan buz gibi bi yüzle onun suratına bakıyorum.

Yazar'dan...

Bakuhou cümlelerini toparlamaya çalışarak ağzını açtı, ama tam o anda arkadan Bakugou'nun çetesinden iki çocuk geldi - onlar dersten kaçmışlar, ve ateri salonuna gitmek için Bakuhou'yu arıyorlardı- ve ona seslendi. Bakugou ne yapacağını bilemedi, Midoriya'yı seviyordu, hemde çok. Ama şu an arkasında çetesinde ki çocuklar olduğu için hiç bir şey diyemiyor du, eğer o da "seni seviyorum" derse çete üyeleri bunu bütün okula yayarlardı ve herkes Bakugou'nun bir eziğe aşık olduğunu düşünürdü.

Baku ne yapacağını düşünürken çetesi onun ve Mido'nun yanına geldi ve olacakları bekledi, Mido'nun dayak yiyeceğini düşünüyorlardı ve Baku'yi bekliyorlardı. Bakugou bunu anlamıştı ve daha çok gerildi ama bir şey de yapması gerekiyordu yoksa rezil olacaktı!

İçlerinden biri dayanamadı ve sordu;

Çocuk: Katsuki, ne odu adamım?

Jojuk: Evet? Ne oldu burda ki?

Bakugou'nun aklına bir fikir geldi ve onu uyguladı...ama bunu yapmasının sonucunun saf bir kalbe mağal olacağını hesaplayamamıştı...;

Baku: tch! Bu aptal Deku bana aşıkmış! Sanki onu severimde!

Diğer iki kişi kahkalar içinde gülerken, Bakugou'da kurtulduğu için gülümsüyordu...taki Midoriya'nın yüz ifadesini görene kadar...

Midoriya duyduğu şeyler ile gözlerindeki ışıltı hemen yerini hüzün bırakmıştı ne düşünüyor duki? Onu neden sevsin?!

Bakugou gördüğü görüntü ile tüm sözlerinden o an pişman oldu ve kendinden nefret etti. Midoriya daha fazla dayanamadı ve koşmaya başladı, Bakugou'nun sözleri onu ağlatmaya yetmişti, yolunu bile göremiyordu. O sırada Bakugou hemen onun arkasından koşmaya başladı, bir yandan da bağrıyordu;

Baku: DEKU!! GERİ-GERİ Gel...

Sözleri duyduğu ve gördüğü manzara ile kesildi, Midoriya yerde kanlar içinde yatıyordu. Hızla gelen bir araba ona çarpmıştı, ve şimdi öylece kanlar içinde yerde yatıyordu. Bakugou ilk ne yapacağını bilemedi, sonra hemen polisi ve ambulansı aradı, arabayı çarpan kişi hemen kaçmıştı ama Baku onun çoktan onun plakasını almıştı. Ama şu an bunların bir önemi yoktu. Sevdiği kıza baktı Bakugou, sonra ona sıkıca sarıldı, ve gözleri şokla açıldı...Midoriya'nın vücüdu normalden soğuktu Bakugou en kötü ihtimali düşünürken ambulans sesleri duyuldu ve görevliler Midoriya'yı sedyeyle aldılar ve ambulansa bindirdiler, Baku'da onlarla geldi ve hastaneye gidene kadar sevdiği kızın ruhsuz suratını inceledi, o canını verebileceği kişinin, canına mağal olmuştu...en azından o öyle sanıyordu

Hastaneye vardıklarında hemen amaleyathaneyi (?) hazırladılar ve amaleyata başladılar.

Baku'dan...

Onu öldürdüm, onu öldürürüm, onu öldürdüm, o beni sevdiğini söyledi ve ben lanet plasıca egom yüzünden onu öldürdüm!! Ahhhh!! Lanet olsun, lanet olsun!!!