Unpredictable Love

CHAPTER 8: I NEED TO KNOW THE TRUTH

CHARLES POV

Palagi kona lang bang magiging kaagaw si phoenix sa lahat? Hindi na nga talaga kami magkakasundo sa iisang bagay na gusto ko.
Lahat ng gusto ko sya ang nakakakuha.

Pumunta ako sa favorite park ni airen, nagbabaka sakali akong nandun sya, sana nga.

*Minutes past by*

Nag park ako at naglakad papalapit sa park at hindi ko alam kung iniimagine ko lang ba to dahil sa galit ko sa kanya o talagang nakikita ko sya, nakatalikod sya at kilalang kilala ko ang likod na yan. Si phoenix! Si phoenix nga. Lumapit ako sa kanya.

"Phoenix!" Tawag ko sa kanya ng may gigil, lumingon sya sakin at nagulat pero bigla nyang binago yung reaksyon nya at nginisian nyako. Parang may iba

"Oh, what a small world charles." hindi parin nagbabago si phoenix labas parin ang kayabangan nya.

"I would like to be direct to the point dude, Kayo ba ni airen?!" tanong ko at alam nya nang galit ako. "O wow charles, HAHA up until now you're still a lose---"

"Sagutin mo nalang yung tanong ko hayop ka!" sigaw ko "Oo charles, kami nga ni airen, kami nga ng babaeng  pinapangarap mo, at hindi mo sya makukuha sakin, in your dreams!" Hindi ako sumagot pero agad dumampi ang kamao ko sa muka ni phoenix at tumumba sya pero ngumisi lang sya sakin.

"Charles!" sigaw ng isang babaeng papalit kay phoenix, sabi ko na nga ba si airen. "What the hell are you doing to him? Are you out of your mind?!"

"Airen nakakalimutan mo atang ikakasal na tayo!" sambit ko "What?! For all i know ayaw na ayaw morin na matuloy yun! And yet hindi ako pumayag charles and
never will i! Pwede ba tigilan mona ako! Masaya na kami ni phoenix!"

Agad na tumulo ang luha ko sa sinabi ni airen habang tinititigan siyang inaalalayan si phoenix para makatayo, na iwan akong mag isa dito sa park.

Iniisip kung ano bang mali at kulang sakin! Kung meron ba? Bakit ba palagi nalang akong pinagtutulakan ni Zxiyana! I can't help but to cry.

Bumunta ako sa bar ni kayden para uminom nalang ulit!

"Hey bro! Halos araw araw kana lang na umiinom dito ah!" sabi ni kayden "I can't even bare with myself bro! This is what i want!"

"Sige hahayaan kita, pero bro please lang wag kang maglalasing huh? hindi kita maihahatid ngayon!"

"OO pre kaya kona sarili ko salamat!"

Hindi ko na namamalayan ang oras medyo nahihilo nadin ako, halos ako nalang ang maiwang mag isa dito sa bar. Nanlalabo na yung paningin ko pero alam kong may papalapit saking babae pero diko lang makita ng malinaw sa sobrang kalasingan.
----

Third person's POV

I saw charles so drunk and it seems like di na nya kaya, nakatitig sya sakin pero hindi ko alam kung nakikilala nya ba ako, sobrang lasing na sya
at alam kong hindi na nya kaya.Nilapitan ko sya at tama nga ako dina nya ako makilala sa sobrang kalasingan, Inalalayan ko sya at isinakay sa sasakyan kohindi ko alam kung iuuwi koba to sa kanila kase ayokong makita nila ako kaya napag desisyonan kong ipunta sya sa rest house na pinatayo ko mag isa, medyo malayo to sa city pero mas okay nang hindi ako makita ng pamilya ni charles.

"Good evening Ma'am---"
"SHHH!" pinatahimik ko agad sya at nagpatulong nalang akong alalayan si charles

Tulog na tulog na si charles pero nakikita ko yung pagtulo ng mga luha nya kahit tulog sya.

"Airen! Airen please accept me" sambit neto habang natutulog. tumulo ang luha ko dahil ramdam na ramdam ko ang sakit na meron sya ngayon.

Pinunasan ko sya ng basang towel at binihisan, Hindi nya ko pwedeng makitang nandito kaya humiwalay ako.

"Excuse me, If the man in that room was awake tell me okay? pero wag na wag mong sasabihing ako ang nagdala sa kanya dito!" sabi ko sa isang trabahador na ini hire ko
"Yespo ma'am, Goodnight po"

----

Sobrang aga kong nagising hindi ko alam kung bakit siguro dahil hindi ako komportable, sumilip lang ako sa labas at nakita ko si charles na kausap yung isang trabahador ko, inalok nya ito ng kape pero tumanggi si charles at umalis na, saka ako lumabas.

"Ah, ma'am thankyou daw po"
"Sinabi moba na ako ang nagdala sa kanya dito?" tanong ko "Hindi po ma'am, sige po ma'am may gagawin pa ho ako" tumango nalang ako at nginitian sya kailangan kona ding bumalik at umuwi.

-------
End of Chapter 8