My Only

Chapter 10

Ilang araw na rin ang lumipas noong fieldfrip namin. Wala kaming pasok kasi may inaasikaso yung school namin.

Buti na lang din kasi nakakatamad pumasok. May hang over pa ako sa fieldtrip namin. Wala akong magawa dito sa bahay kaya boring.

Nagscroll lang ako sa phone ko hanggang sa nagsawa na ako. Nagsayaw na rin ako kaso napagod ako kaya humiga na lang ulit ako.

Nothing so special on this day. Hays. How about we go to our cousin's house but it's foo far away. Argh!

"Elle, bumaba ka rito may bisita." my mom shouted. Gosh sino naman kaya yun?

Kaya bumaba na ako. Nagulat ako dahil nandito si June with her mom. Eh? What are they doing here?

Agad akong hinila ni mama at umupo sa sofa. It's kinda awkward for me. June is looking at me.

"Elle ikaw muna bahala ka June, pupunta lang kami ng tita mo sa garden. Kailangan niyo rin maging close" then they walked away.

Walang nagsasalita sa amin. Kaya inunahan ko na.

"Bat nga pala kayo nandito?" I asked

"My mom wanted to visit tita Ella and sinama niya ako."

Tumango ako. Pagkatapos non hindi na ulit kami nagsalita. We're not really close even though our parents are bestfriends. Hindi rin kasi kami lumaki ng sabay. My mom and tita Rita separated ways after they got married. Sa phone na lang sila naguusap.

Kaya siguro doon ako nilipat sa school ni June para mapalapit sila ulit and I know they want us to be close.

I forgot about what I heard in the library. But for me I don't think it is really a good idea na maging close kami.

"uhm, how are you?" napatingin ako sa kanya.

"I'm okay"

"I heard you liked Kian?" eh? Where did he get that?

"yeah I liked him before"

"btw nakita ko kasi kayo dati sa library and ang saya niyo that time I thought you two are together."

"ah he helped in my homework that time."

"ah okay"

Wala na naman ulit nagsalita sa amin. Hanggang sa dumating sina mama. Agad akong nagpaalam na maglalakad lang ako sa subdivision. She said okay but I will go with June.

Ang awkward na nga namin tapos papasamahin niya pa ako dito kay June. Hanep.

"naiilang ka ba sa akin?" tanong niya.

"oo" sabi ko.

"ah eh sorry" nagkamot pa siya sa ulo niya. May kuto ata.

Naglalakad lang ng tahimik. Then nakarating kami sa park dito sa subdivision namin.

Naupo lang kami sa bleachers. Pinagmamasdan ang mga tao. Nakakarefresh ng utak pag nasa labas ka at hindi magulo ang paligid.

"June." tawag ko sa kanya at tumingin naman siya nagiintay kung anong sunod kong sasabihin.

"I know na may pustahan kayo nina Kian." I said. Nagulat siya.

"E-elle, sorry for that. Hindi naman talaga ako makikisali eh. Kahit naman hindi ako makisali itutuloy pa rin nila yun. Pero ngayon tumigil na sila. Simula noong nahulog na si Kian sayo." hindi ko narining yung huling sinabi niya and wal akong pake.

"Bakit nila ginawa yon?" i asked.

"For fun daw."

"For fun? Haha. Nakakatanga kayo. Y'all playing someone feelings and they don't even have conscience about that? Hindi niyo man lang naiisip yung feeling ng isang tao. Not everyone is strong. Paano kung hindi ko nalaman agad yung tungkol doon, edi nasasaktan ako ngayon. And I know Kian likes Claire, my bestfriend." nakatingin lang ako sa paligid at hindi tumitingin sa kaniya kahit na he's looking at me.

"Kaya naman pala sabi ni Kian noon parang umiiwas ka sa kaniya. You knew it na pala. And I'am very sorry about that. I really am. Kian too and my other friends." he said. Hindi ako sumagot.

I don't care anymore. Ngayon nalabas ko lahat ng gusto kong sabihin sa kanila. I know sasabihin din niya ito sa mga friends niya.

Mga ilang segundo pa ay tumayo na ako at umalis. Hindi ko na siya hinintay pa dahil alam kong susunod din siya.

Wala pang 5 minutes nang makarating kami sa bahay. Nakita ko naman sina mama at tita Rita na nagtatawanan. They didn't notice that we were here na kaya umakyat na agad ako sa taas at pumasok sa kwarto.

Kinakatok ako ni mama noong paalis na sila tita Rita pero nagkunwari akong natutulog kasi ayoko na bumaba pa. Ayoko rin makita si June.

***

Kinabukasan may pasok na kami pero wala akong ganang pumasok kaya nalate at hindi rin ako nakapagayos ng sarili.

Nahalata naman ni Trish na matamlay ako kaya tinanong niya if I have problems and I said wala.

I became like this after I talked to June yesterday. Buti na lang hindi ko pa siya nakikita.

Dahil vacant namin ngayon ay pumunta ako sa library para matulog. Ako lang magisa kasi ayaw umalis nina Trish sa room.

Nandito na ako sa library buti na lang wala masyadkng students. Nakahanap ako ng place na medyo malayo sa nagbabantay ng library.

Umubob agad ako sa lamesa. Hanggang sa nakatulog ako.

Naalimpungatan ako noong may nanghila ng upuan kaya naman nagangat ako ng ulo para makita kung sino 'yun. And it's Kian. I' m shocked. It's been a long time since we talked.

"Sorry nagising kita." he said. Not processing in my mind that he is infront of me!

"uhm, Elle. Alam kong may kasalanan ako sayo, kami sayo. And nagsisisi na kami ng mga kaibigan ko. Hindi ko rin alam na narinig mo pala yung usapan namin. Katuwaan lang kasi yun." kumunot ang noo ko ng marinig ko na katuwaan lang daw.

"Katuwaan? Kung sa inyo katuwaan ang pagpustahan ang feelings ng ibang tao. Sa akin hindi paano kung hindi ko nalaman agad yun? Edi nagtagumpay kayo? You think y'all cool because of that fucking bet? No, because making fun of others doesn't make y'all cool. Remember that. Sana matauhan kayo sa ginagawa niyo. Hindi masama ang magsaya pero wag yung makakasakit na kayo ng tao. Paano kung bumalik sa inyo yung ginawa niyo. Yes, I liked you but not the way you think. And I know you like my bestfriend Claire. Wala sa akin yun. Pero pinapatawad ko na kayo. Dahil alam kong tinigil niyo na. Pero wag mkng aasahan na makakalapit pa ka sa amin nina Claire kahit na gusto mo siya. Dahil hindi ako papayag na saktan mo rin siya. Hindi ko sinasabi ito dahil may feelings pa ako para sayo. Wala na. Wala na akong feelings sayo. Magbago na sana kayo. " umalis na ako pagkasabi noon.