6. Bölüm

116 37 12
                                    

Nora'dan Devam

Üniversite sınavına girmiştik ama o anın heyecanını hâlâ üzerimizden atamamıştık
Duru'yla  evde oturmuş konuşuyorduk

Duru " off üniversite'yi ayrı okumak istemiyorum " demişti

" Duru ,yapcak bişey yok İzmir'de de umarım güzel arkadaşlıklar kurarsın , hem bellimi olur belki sana kalmaya gelirim arada " dediğimde . Yerrinden fırlayarak bana sarıldı.

" Gerçekten gelirmisin Nora "

" Tabi gelirim , Duru nefes alamıyorum " dedim gülerek

Gülerek benden ayrıldı . Duru'ların bütün ev eşyaları toplanmış İzmir'e gönderilmişti , toplanmalarında bende yardım etmiştim .
Yarın İzmir'e gideceklerdi . Evlerinde artık eşyaları kalmadığı için bugün burada kalıcaklardı .
Abimi evden kovduğum aklıma gelince gülerek abimi aradım üçüncü çalışta açmıştı .

" Abi nerdesin " dedim gülerek

" Ooo hanımfendinin aklına anca gelebildik"

" Yaa abi öyle deme yaaa "

" Şaka şaka , Sertaç'larda kalıyorum merak etme "

" Ne Sertaç abide mi ?!!! o her gece eve bir kız atar abi . Serkan abilere gitsen olmazmı ? " dedim endeşeli sesimle , karşı taraftan kahkaha sesi geliyordu .

Utanarak " abi telefonun hoparlör de olduğunu neden söylemiyosunki " diye yakındım

Sertaç abi gülerek " merak etme ufaklık bugün eve kız falan atmadım " dedi

" Ohh bunada şükür " dedim

Abim gülerek " sen nasılsın bakalım " dedi

" İyiyim abi , Duru'yla biraz dertleştik " dedim

" Sınav sonuçları üç gün sonra açıklanıyormuş " dedi durgun sesiyle

Heyecanla
" Ne üç gün sonramı ?! gerçekten mi? "

" Biraz haber izlesen haberin olurdu "
Dedi
Abimle üniversite konusunu hiç konuşmamıştık

" Eee nereyi seçmeyi düşünüyorsun " dedi

" Hukuk bölümünü istiyorum "

Sıkıntıyla " hangi bölüm demedimki nereyi dedim "

" Nereyi mi ? Hiç düşünmedim " dedim gerçektende hiç düşünmemiştim ama burayı seçerdim abimden ayrı yaşamak istemiyordum .

" Tamam güzelim , ben şimdi kapatıyorum kendine iyi bak "

" Tamam abicim sende kendine cici bak " dediğimde ikimiz de gülerek telefonu kapatmıştık

Bugün Duru'la son gecemizdi beraber uyuyacaktık . Duru'yla yatağıma geçtiğimizde Duru'nun  yatar yatmaz uyuduğunu farkettim bu duruma kıkırdadım .

Uyku tutmayınca her zaman yaptığım gibi balkona çıkıp umuduma baktım bugünde yıldızlar vardı

Duru'da gidiyordu , oysaki onla üniversiteyi beraber okuma hayallerimiz vardı
Üniversitede bana birilerini ayarlamaya çalışacaktı
Hafifçe kıkırdadım , sonra sol gözümden bir damla yaş düştü
Herkes bir gün gidecekti abimde bir gün gidecek bir kadını sevip onla yuva kuracak belki giden ben olurdum sonuçta burası onun eviydi değilmi 

Balkondan aşağıya baktığımda karanlık sokağı aydınlatmaya çalışan sokak lambası titrek yanıyordu herzamanki gibi .

biraz daha baktığımda o sokak lambasının yanında biri vardı bu tarafa doğru dönüktü yüzü karanlıktan gözükmüyordu . Korkup içeri geçtim hemen . Aklıma aniden kapıyı kilitlemediğim geldi gidip kapıyı kilitleyip odaya geri girdim .
Gitmişmidir diye düşündüm yavaşça geri balkona gittim sokak lambasının oraya baktığımda kimse yoktu elimi kalbime koyup derin bir nefes çektim içime

Elimdeki telefonum titrediğinde korkup yere düşürdüm telefonu
Hangi ara telefonumu elime almıştım ben
Eğilip telefonuma baktım bişey olmamıştı telefonu açıp baktığımda bilmediğim bir telefon numarasıydı

Gönderen : 05 44***
İyi geceler

Bu numarada kimindi ? Kimsin diye sorsammı acaba ? Belki bizim lisedeki ergenlerden biridir diye düşünüp kapattım telefonu
Bir daha baktığımda sokağa , bir araba geçmişti 
Geri içeri girip Duru'nun yanına uzandım

Sabah Duru'nun dürtmesiyle uyandım
"Nora hadi kalk beraber kahvaltı hazırlayalım "demişti
Kafamı sallayıp banyoya doğru ilerledim yüzümü yıkayıp mutfağa geçtim Duru benim geldiğimi görünce

" Ben çayı koydum , sende kahvaltılıkları sofraya koy " dedi

" hemen koyuyorum Duru hanım " dedim gülerek

Böyle dememe oda gülmüştü . Kısa sürede kahvaltıyı hazırladığımız da Duru annesini uyandırmaya gitti
Fatma teyzeyle Duru'da kahvaltı masasına oturduğunda

" Günaydın Fatma teyze dedim "

" Günaydın Nora'cım sanada yük olduk "

" Olurmu öyle şey Fatma teyzem ne yükü "

Fatma teyze gülümsediğinde hepimiz kahvaltımızı başlamıştık

Abim bizi havaalanına bırakmak için geldi
Valizleri arabanın bagajına yerleştirdiğinde
Arabaya binip sürmeye başladı .

Kalbim ağrıdı keşke keşke gitmeselerdi
Havaalanına ne ara geldiğimizi hatırlamıyorum

Duru'yla , Fatma teyze uçağa binerken el sallıyorduk . Abim elimi tutup

" İyimisin " dedi

Sadece başımı sallamakla yetindim
Uçak kalkışa geçtiğinde hala arkasından bakıyordum abim beni kendine çekip sarıldığında ağzımdan ufak bir hıçkırık kaçırmıştım ağlıyormuydum hiç farketmemiştim kalbimin ağrısından

Abimle evde oturuyorduk ne o konuşuyordu ne de ben konuşuyordum

Abim bu sessizliğe dayanamamış olmalıki konuşmaya karar vermişti

" Ben varım , üzülme sen . Ben sana herşey olurum hem arkadaş , hem kardeş , hem abi , hemde anne ve baba " dedi

Bu dediğine dayanamayıp ona sarılıp ağlamaya başladım yeniden . Bir müddet o şekilde ağladıktan sonra

" Belki İzmir'de okursun üniversiteyi " dedi kırılgan sesiyle

" Ben seni bırakıp gidemem ki " dedim yüzüne bakarak gülümseyip daha çok sarıldı bana
Gitmemden korkuyordu belliki

Ben abimi bırakıp nasıl giderdim ki o benim tek ailemdi

NoraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin