9. Bölüm

72 28 2
                                    

Barlas'tan

Yine onu seyrederken buldum kendimi
Sahilde bir bankta oturuyordu
Telefonla konuşuyordu hafif gözleri dolmuştu
Kim üzmüştiki onu ?

Kendimi tutamayıp yanına gittim

" Merhaba Nora " dedim

Arkasını dönüp bana baktı . beni burada gördüğüne şaşırmıştı sanırım
O güzel çam yeşili gözlerini bana dikti

" Merhaba Barlas be-

Cümlesini tamamlamadan kestim

" Sadece Barlas " dedim

Onu ilk gördüğümde abi şimdide bey mi diyecekti bana ?!!
Sadece Barlas desin istiyorum bana çok fazla bir şey değil , değil mi ?

Yanına oturmamdan rahatsız olmuş gibi kıpırdandı .
Nasıl muhabbet açıcaktımki ben .

" Yürüyüşe gelmiştim , seni görünce bir selam vermek istedim "

Kısa bir süre üstüme bakıp gülümsedi .
İlk dudaklarındaki gülümsemeye baktım

" Gülmek sana yakışıyor . Hep gülmelisin bence " dedim
Sonra gözlerim yanağındaki gamzesine kaydı .

Utangaç bir şekilde " teşekkür ederim" dedi

Saçlarına baktım yumuşak gözüküyordu dokunmak istedim yine
Hem belki bu sayede elimde bir kaç tel kalırdı DNA testi için .
Saçlarına dokunma fikri beni heycanlandırmıştı .
Elimi yavaşça kaldırıp saçlarına doğru elimi uzattım . Tam dokunacağım anda geri çekildi . ona dokunmamı istemiyordu
O an çok kötü hissettim .
Elimi yumruk yaparak yavaşça indirdim
Açıklama yapma gereği duydum

" Saçların çok yumuşak gözüküyordu .
Sadece merak ettim beni yanlış anlama " dedim

Ben Barlas Aksoy kimseye açıklama yapmayan ben bu karşımdaki kıza mı açıklama yapıyordum ?

O ise sadece başını sallamıştı , yerinden kalkıp
" Ben gitsem iyi olur" dedi

Resmen benden kaçıyordu . Arabamla bırakmayı teklif ettim kabul etmedi
Evine kadar eşilik etmek istediğimi söylediğimde sorguladı beni , açık bir şekilde tanışmak istediğimi söyledim ona
Ama ben onu araştırmıştım
Sorduğum soruların cevaplarını biliyordum
Bir kaç soru sorduğumda üzüldüğünü hissetmiştim ama onun dudaklarından duymak istedim çektiği acıları ama o etten bir duvar örmüştü etrafına sadece o duvarlar Mert'e karşı yok oluyordu buda beni çıldırtıyordu .

Son kez şansımı denediğimde evinin önünde olduğumuzu farkettim ama yinede sordum

"Aileni hiç aradın mı? "

" Hayır "

" Neden ?"

" Çok soru soruyorsun " dedi bana dönerek

Bu çıkışına şaşırmıştım ama oda kendince haklıydı . Gözlerine baktığımda hüzünü gördüm . yutkunamadım .

" Seni üzmek istemedim "

"  üzüldüğümü söylemedim , evime kadar eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim " dedi ve gitti
Arkasından bakarken Mert'i farkettim kaşlarını çatmış bir şekilde bakıyordu
Tıpkı geçen geceki gibi

( Flashback )

Nora'nın evinin önündeydim şu DNA testi için saçından ufak bir tutam almak için gelmiştim ama  misafirleri olduğunu farkettim . Mert'i evden kovmasını zevkle izledim , onunla aynı evde kalmasını beni çıldırtıyordu .
Nora'nın balkona çıkmasını bekliyordum her zaman balkona çıkıp Gökyüzüne bakıyordu

Arabadan inip sigaramı elime aldım sokak lambasının altında yavru köpek gördüm yanına gittiğimde eğilip sevmeye başladım

Eve geri baktığımda Nora çıkmış gök yüzüne bakıyordu gülümseyerek onu izledim
Güldüğünü gördüm sonra elini yavaş kaldırıp yanağını sildi
Ağlıyormuydu ?
Balkondan aşağıya baktığında beni gördü
Yüzümü göremediğine emindim
Hemen içeri gitti

Sesli bir şekilde
" Onu korkuttum sanırım " diye düşündüm

" Evet onu korkuttunuz "

Arkamı döndüğümde kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakan Mert'i gördüm

O gitmemişmiydi neden burdaydıki

"Neden burdasınız Barlas bey "

Neden burda olduğumu bilmesine gerek yoktu bence

" birisine bakmaya gelmiştim "

" O birisi Nora sanırım , çünkü ben bu evden çıktığımdan beridir burda bekliyorsunuz " dedi

" Sen beni mi ta-
Sözümü kesip

" Evet sizi takip ediyorum söz konusu kardeşim "

" Senin evinde kaldığım öğrenilmiş nolur nolmaz diye bekledim , biliyorsun evime baskın yapan şerefsizi hâlâ
yakalayamadılar " dedim

Hiç yalan söylemeyen bana yalanda söylettin Nora .
Bir kısmı doğruydu en azından

(Flashback son )

Bunları hatırlarken şirkete geldiğimi farkettim

Şirketteki odama girmeden önce asistana tüm dosyaları getirmelerini söyledim
Odama geçtiğimde koltuğuma oturup başımı arkaya doğru yasladım
" Bir an olsun çık kafamdan Nora " diye fısıldadım . O güzel yeşil gözleri , dalgalı uzun saçları , hafif kırmızı dudakları ...
çık kafamdan Nora .

Kapının açılıp kapanma sesini duydum

" Dosyaları masaya bırak ve git " dedim

" Höst ulan sen kimi nerden kovuyorsun "

Ayağa fırlayıp
" Baba ? " dedim

" Baba ya baba , besle kargayı oysun gözünü diye boşa dememişler "

"Baba senin olduğunu bilmiyordum içeri giren asistan ebru sanmıştım "

" Kes eşşek sıpası " diyip koltuklardan birine oturdu

" Akşam Alparslan'lara gitcez . Umarım Alparslan'a farkettirmeden o saçı alırsın" dedi kahkaha atarak

Karşısına oturup
" Sen onu bana bırak baba " dedim

" Nora nasıl  " dedi yutkunarak

" İyi " dedim

" Peki ondan alabildinmi "

Hafif kızgın ses tonumla
" Hayır "

" Ne o yoksa yüz vermiyor mu ?" dedi babam

Babama cevap verecekken sertçe kapı açılmıştı
Oturduğum yerden kalktığımda içeri girene baktım

"Ne oluyor Mert ne bu saygısızlık " dedim sinirle

Mert
" ne oluyor onu sen bana söyliceksin "
Diyip masaya telefonu bıraktı

" Ne demek lan benim kardeşime mesaj atmak " diye bağırdı

" Sakinleş öyle konuşalım " dedim Mert'i iterek

"Şerefsizliğinimi konuşacağız lan " dediğinde

Yumruğumu yüzüne gömdüm kimse benim şerefimi sorgulayamazdı .

Babam beni tutup
" Dur o hiç birşey bilmiyor " dedi

Mert
" Siz çıkın aradan Ahmet bey " dedi sinirle

Babam , Mert'in yanına gidip sakinleşmesi için tek bir cümle kurdu

" Mert oğlum , Nora Alparslan'nın kızı olabilir "

dediğinde odaya derin bir sesizlik çökmüştü  .





NoraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin