68.gün [Vmin]

Yapamıyorum

Olmuyor yapamıyorum sensiz, canım sıkılıyor bazen, nefessiz kalıyorum. Olanları düşünüyorum, nasıl bu hale geldik ki?
Öyle zamansız bir anda geliyorsun ki aklıma kendimi savaşın ortasında yalnız hissediyorum. Neyin savaşı ?
Seninle mücadelem değil bu, bu savaş benim kendi kendimle savaşım. Ben kendime karşı çıkıyorum. Tek bir suçlu kendimi görüyorum. Sana inanan, sevginden küçücük bir şüphe etmeyen, seni deliler gibi seven kalbimi suçlu buluyorum.
Sanki çok mutluymuşum gibi devam ediyorum hayatıma. Yine yalnız senden uzakta nefessiz kalan biriyim. Gel, gel hayat ver bana, yine yaşamayı öğret, yine güldür yüzümü.

Sana ihtiyacım var.