68.gün [Vmin]

Seni Seviyorum..

(1 hafta sonra)

Bir kaç gündür kendimi boşlukta gibi hissediyorum sevgilim.
Bugün senin doğum günün..
Çok güzel değilmi? Eskiden hep beraber kutlardık doğum günlerimizi.
Üzülme sevgilim yine beraber kutlayacağız sadece sana dokunamayacağım o kadar..
Şimdi hazırlanmam gerekiyor koca bebek. Senin yanında iyi görünmek istiyorum.

...

Park Jimin hazırlandıktan sonra evden çıkmış Kim Taehyung'un mezarına gitmek için taksi çevirmişti. Aradan otuz dakika geçtikten sonra gelmiş ücreti ödeyerek taksiden inmişti.

Derin bir nefes aldı ve gökyüzüne baktı, sanki duygularına tercüme ediyordu. Hava bugün rüzgarlıydı, Park Jimin'in sarı ve dibi gelmiş saçlarını okşuyordu adeta..

Hiç bir şey hissetmiyordu Park Jimin her ne kadar sevgilisinin yanına geldiği için mutlu olsada, ona dokunamadığı öpemediği ve sarılamadığı en önemliside kokusunu alamadığı için bir o kadar da mutsuzdu.

Daha fazla düşünmeden Kim Taehyung yazan yere doğru ilerledi.
Küçük bir tebessüm bıraktı koca bebeğine ve kelimeler ağzından döküldü aldığı çiçekleri yanına bırakırken..

"Ben geldim sevgilim. Seni çok özledim. Bugün doğum günün sana sarılamamak öpememek kokunu alamamak o kadar kırıyor ve üzüyor ki beni"

Park Jimin'in gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamıştı bile. Ağlayacağını ve devamının geleceğini çok iyi bildiğinden silmiyor yanaklarından süzülmesine izin veriyordu gözyaşlarının.
Yutkundu ve konuşmaya başladı..

"Kalk artık sevgilim, sensizlik beni öyle yoruyor ki yaşamanın bile bi anlamı kalmadığını düşünüyorum bazen. Ölüyorum.."

Bir yaş daha süzüldü yanaklarından ve birkaç tane daha..

"Şimdi kalksan buradan bana sarılsan" Herşey geride kaldı miniğim "desen herşeyi unuturum sevgilim inan bana herşeyi unuturum. Tertemiz bir sayfa açarım seninle,kimsenin bilmediği bir yerde sana kimsenin zarar veremediği bir yerde.."

Gözleri öyle şişmiştiki kaç saattir burada olduğunu bilmiyordu. Sevgilisinin yanında kendini o kadar iyi hissediyordu ki sanki yeni nefes almaya başlamış bir kelebek gibi..

Park Jimin soğuk ve yeni yağan yağmurun ıslattığı toprağa oturdu üzerinin kirlenmesini önemsemeden.

Toprağa sarıldı hiç bırakmayacakmış gibi, hissetti onu..

Gözyaşlarını yağmur saklıyordu ama gözlerinden belliydi ağladığı..
Sarılırken ağzından dökülen kelimeler şunlar oldu.

"İyi ki doğdun meleğim"...
Sonrasında sadece "seni seviyorum" diye fısıldadı sevgilisine..

Bu bölümde neden bu kadar ağladım?
Neyse yorum ve oylarınızı bekliyorum kelebeklerim:)<3❤️🙏