Kendinden Kurtar..

28 2 0
                                    

Medya ile beraber okurmusunuz?
Yada önce medyayı dinlemelisiniz:)

Üzgünüm sevgilim güçlü kalamıyorum affet beni. Seni öyle özledim ki artık dayanamıyorum, her yerde senin hayalini görmekten, senin kokunu duymaktan, seninle olan anılarımızı hatırlamaktan çok yoruldum.

Her şey seninle anlam kazanıyor sevgilim anlıyor musun? Ben sensiz bir hiçim.

Yaşayan bir ölüyüm ben..

Park Jimin günlüğünü kapattı, artık bitkindi dayanacak gücü bulamıyordu kendinde. Dizlerini kendine çekti acılı ve boğuk sesiyle yırtınırcasına ağlamaya başladı. Durduramıyordu kendini, ne zaman durdurmak istese daha fazla ağlamaya başlıyordu.

...

Saat gece yarısını geçiyordu, Park Jimin ağlamaktan şişmiş gözleriyle gökyüzünü süsleyen Ay'ın ihtişamını izliyordu ve tabi onu tamamlayan yıldızları..

Taehyung ve kendisinin olan şarkılarını açtı. Bu şarkı rahatlatabiliyordu belki ağlatıyordu da ama ne olursa olsun huzur buluyordu bu şarkıda. Sevgilisinin sıcaklığını hissedebiliyordu..

~
Bir gün Ay'a uzun uzun mektup yazdım.
Senin kadar aydınlık olmayacaktı
Küçük bir mum yaktım
Loş bir parkta
Şarkı söyleyen isimsiz bir kuş
Neredesin sen ~ah sen~
Neden ağlıyorsun?
Burada tek başımızayız, seninle ben
Ben ve sen ~ah sen~
~

...

Sonuna geldiği zaman eşlik etti şarkıya gözlerinden usulca süzülen yaşlarla beraber..

"Şafak geçip
Ay uykuya daldığında
Birlikte olduğum mavi gölgeler..."

Ve yine yaşlarının kurbanı olmuştu hiç durmaksızın süzülüyordu yanaklarından. Kim Taehyung'un kazağına sarılıyordu yine. Oturduğu yatakta biraz kaykıldı ve başını yastığa koydu.

Hiç bu kadar yanlız hissetmemişti. Anlatmıştı bugün Jungkook'a herşeyi mesajlarıda söylemişti tam gösterecekti ki ne öyle bir numara aramıştı ne de mesaj atmıştı.. Gerçekten nasıl olabiliyordu böyle bir şey?
Deliriyor muydu? Hayır zannetmiyordu, sağlıklı düşünmediğini farkındaydı ama Park Jimin delirmiyordu, deliremezdi. O sadece çok özlüyordu o kadar..

Gözlerinden akan yaşlar sevgilisinin kazağına düşüyor onun kokusuyla birleşiyordu. Gözlerini açık tutamıyordu artık, kendini derin karanlığın kollarına bıraktı.

Tıpkı sevgilisinin gözleri gibi..



Oy ve yorum yaparmısınız? ❤️❤️<3

68.gün [Vmin] Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin