How She Left Me [ON-GOING]

Chapter 11- FESTIVAL OF TALENTS

She's watching you
__________________________________

"Woooohhhhh!"

"Go LCU!!!!!"

"LCUnians goooooooo!!!!"

Sobrang hyper ng lahat. Maingay ang crowd at kaniya-kaniyang sigaw ng pambato.

Kahapon ang blockings ng bawat kalahok kaya halos nakita nadin namin ang mga makakalaban namin.

Kanina pa in-open ang programme pero hindi padin matinag ang mga audience. Inintroduce ang bawat categories na sasalihan at schools na mga sasali.

Nakatipon ang bawat kalahok sa malapad na ground ng LCU. Dito idadaos ang kompetisyong ito. Kaniya-kaniyang yells ang bawat eskwelahan sa tuwing tatawagin.

I sighed and roam my eyes around. Ang  cheerers ng bawat school ay kaniya-kaniyang sigaw sa pangalan ng eskwelahan na nabibilangan. Nag-announce narin ng numero ng bawat grupo.

Mula dito sa rooftop ng eskwelahan ay tanaw ang paghahanap ni Lynx sa paligid.

Mahina akong natawa. He's really nervous,huh? Kungsabagay, kapag hindi ako sumali sa kompetisyon hindi din makakasali ang lahat.

I smiled. I remember my father. He badly want me to do this. We made a deal. I do this,and then I can do whatever I want. Good deal. But then hanggang kailan? Kung hahayaan niya akong gawin ito,until when? 

Ngumisi ako ng makitang nagkakagulo na sila ng lumapit si coach. Nakapwesto na ang lahat at naghahanda na sa street dancing.

Tumalikod ako at umupo.

If it isn't because of my father,hindi ako nasali dito ngayon. Hindi dahil sa ayaw ko,kundi dahil ayaw nila. Hindi nila ako pinagkakatiwalaan. Sa loob ng tatlong buwang training. Walang sumuway sa mga mali ko. They treat me in a different way. And it's because of my father. They're scared of him. Nakasali ako pero parang hindi. Others might find it okay but for me it is not. It was complicated. Hindi ko nakukuha ng maayos ang sayaw pero hinahayaan lang nila yon. Habang ang iba halos paluin na nila. Hindi ako natuto kasama nila. I figure it out alone. Alam kong naghinala na sila na baka hindi ako sisiput. And it's because they think of me like that.

Everyone knows the son of Leandro Cañete,he's his biggest disappointment. The war seeker. The hard-headed. The mess. They all think of me that way. They always have a doubt in everything I do.

I tried to close my eyes only to remember what happened in that night under the moon. After the hint I gave her.

"Lasing ka na." Sabi niya.

Kunot-noo ko siyang tinitigan at pagak na natawa.

"Seriously? After what I just said iyan lang sasabihin mo?" Hindi ko maiwasang magreklamo.

The hell,right? After those flowery words!

Namamangha niya akong tinitigan at naiiling na iniwas ang tingin.

"What?" Nakangusong sigaw ko sa kanya.

Tatawa niyang ibinalik ang tingin sa akin.

"Sound so gay!" She laughed

Mabilis kong iniwas ang tingin. Ramdam ang pagkapahiya sa sinabi niya.

She laughed even more when she saw my face.

Tch!

Moments later her laughter died,exchanged by the sound of crashing waves.