Chapter 1

17 0 1
                                    

Malamig ang simoy ng hangin na syang yumayakap sa buong katawan ko. Tumingala ako sa itaas at pinagmasdan ang mga bituin at buwan na nagbibigay liwanag sa mundo. Life is indeed hard to go through. Even the stars knows how hard to make them shines so bright at night. Paano pa kayang tayo na tao lang?

"Bakit ka nandito sa labas anak?" sabi ni mama.

"I was just want to feel the breeze here mama."

Lumapit sakin si mama at binigyan ako ng kape. Umupo naman siya sa kabilang silya at sinabayan ako.

"May iniisip ka ba?"

"Random thoughts lang po." sabi ko saka humigop ng kape.

Ngumiti si mama sakin at bumuntong hininga saka siya tumingin sa taas.

"Stars has different variety. Dwarf, Giant, Binary, Birth and whatsoever. They twinkle because we see them through the wafting of the earth's atmosphere. Right?"

I nodded as an answer.

It's weird. Something like this is absolutely rare to happen. Hindi gaanong palakwento or palasalita si mama. My dad said, before he passed away, mom really loves stars. A nightlight. Every monthsarry nila noong teengers pa sila, they always went to the top of the hill and do star gazing. Talking about life and astronomical related. He also said that when mom started talking about astronomy, it's a precious thing to listen. I asked him why, but he just smiled at me and it's my time to find out.

Kaya nakatutok ako kay mama ngayon habang patuloy siya sa pagkukwento. I want to know what dad meant to be and why it's so important. I am her daughter pero minsan ko lang siya marinig na magsasalita. She's just humming and humming and humming. 16 na ako pero di ko parin alam kung bakit ganito si mama.

Kinabukasan, maagang nagising si mama dahil pinaghahandaan niya kami ng lola ko ng almusal. Habang ako naman ay nagaayos para sa pagpasok sa skwela. I went downstairs to see my mama and lola.

"Good Morning, Lola." sabi ko saka hinalikan sa pisngi si lola.

"Good Morning, Ma." sabi ko at hinalikan ko din siya sa pisngi.

"Ang aga natin apo ah?" tanong ni lola.

"Excited lang po siguro sa klase." sabi ko saka kumuha ng mga kutsara, tinidor at plato.

"Ay oo nga pala. Bagong skwelahan pala papasukan mo. Haha! Muntik ko nang nakalimutan." sabay tawa ni lola.

Inilapag naman ni mama ang niluto nyang breakfast.

"Kain na." sabi niya.

Napatingin ako kay mama. She's with her usual self again. The coldly-warm self. Umiling nalang ako at tsaka nagsimulang kumain. Masyado pang maaga para sa mga ganyang bagay. Maybe tonight, mom will share again.

---

"Mag-iingat ka apo ah?" paalam ni lola sakin.

"Yes po. Bye la." sabi ko saka humalik sa pisngi at bumaba na sa sasakyan.

Huminga muna ako ng malalim saka pumasok sa Javellana Academy. The Academy was full of nature creature. They have lots of trees and flowers outside. I even feel the strange atmosphere here. Siguro nababaguhan lang ako dito kaya ganito ang nararamdaman ko.

I continue to familiarise the environment when someone just bumped on me kaya natumba ako.

"Omg! Sorry miss. Ayos ka lang ba?"

Hindi ko siya tiningnan dahil nagpanic ako sa nakikita ko sa tuhod ko.

Putangina! Bakit may dugoooo?!!!

NightlightWhere stories live. Discover now