İblis

Bölüm 3

Bebek sarayda yaşamaya başladığından beri kral Harbin'in renksiz ve soğuk geçen günleri renklenmişti. Çocuğa Damien ismini koymuşlardı. Damien onlara adeta huzur ve mutluluk vermişti. Kral ve kraliçe çok mutluydu. Bu mutluluğun ve huzurun sonsuza kadar sürmesini istiyorlardı.

5 yıl sonra sarayda

Damien hayatlarına dahil olalı 5 yıl geçmişti. Bu yıllar kral ve kraliçeye günler gibi gelmişti. Kraliçe bir gün Damien'ı yatağa yatırırken aniden midesine gelen acıyla olduğu yerde bayıldı. Annesinin bayıldığını gören Damien yataktan bir ok gibi fırladı ve kapıya yöneldi. Kapıyı hızlıca açtı ve babasının çalışma odasına doğru koştu. Babası sadece önemli şeyler için girmesine izin verirdi. Annesinin durduk yere bayılması da önemli bir olaydı. Damien daha küçük olmasına rağmen çok hızlıydı ( Damien sen bir iblissin diğerlerine göre zaten hızlı koşacaksın) resmen uçuyordu. Babasının çalışma kapısına sonunda vardı. Hiç tereddüt etmeden kapıyı hızla çaldı.

" Baba" dedi bağırarak

" Efendim Damien"

" A-A-Annem o-o anid-aniden bayıldı." dedi. Sesi çok titremişti.

Harbin gözlerini açarak kapıya baktı ve aniden kalktı. Kalktığı an masada duran kağıtlarda havaya saçıldı. Hızlı adımlarla kapıya ilerledi. Kapıyı hızla açtı ve aynı hızla yatak odasına ilerledi. Damien'da arkasından geliyordu. Harbin kapıya ulaştı , kapı aralıktı ve aralıktan da Amelie gözüküyordu. Hiç kıpırdamadan belinden yukarısı yatakta belden aşağısı ise yatağın kenarındaydı. Harbin hızla nefes aldı ve hizmetçileri çağırdı. Hizmetçiler 3 dakika sonra oraya varmışlardı.

2 saat sonra hastane kanadında

Harbin odanın dışında bekliyordu. Damien ise gözleri kızarmış şekilde babasına bakıyordu. Harbin ona bakan gözleri fark etti ve Damien'a baktı , yüzünden sadece öfkeli olduğu anlaşılıyordu. Damien korkmuştu çünkü ilk defa annesi bayılmıştı ve babasının öfke dolu bakışlarına maruz kalmıştı. Aniden kapı açıldı ve hizmetçi gülümseyerek gelmişti. Harbin ve Damien hizmetçiye aynı aynda baktı ve hizmetçi heyecanla " Bir oğlunuz olacak." dedi ve eğilerek çıktığı kapıdan geri kapıyı kapatarak içeri girdi. Harbin dona kalmıştı , Damien ise sevinçle gülümsüyordu. Bir kardeşi olacaktı. İkisi de çok mutluydu ama en çok Harbin mutluydu çünkü doğacak çocuğu hem kendi kanından olacaktı hemde bir oğlu olmuştu.

10 yıl sonra ( fazla atlamış olabilirim ama fazla uzatamam)

Damien koridorda koşarken bir anda durdu ve etrafını izledi bir süre. Sessizce duran Damien gözlerini kapattı ve odaklandı. Aniden adım sesi duydu ve oraya doğru döndü. Hızla sesin geldiği yöne koştu. Ayak sesleri duvarın sağından geldi ve döndü. Damien'da o yere doğru koştu. Koridorun sonuna gelmişti ve 2 tane yolu vardı sağ yada sol. Damien karar vermeye çalışırken sağ tarafından kapı sesi geldi. Damien sırıttı ve sesin geldiği yöne doğru ilerledi. Artık koşmuyordu " Marco , kaçma artık zaten kaçabileceğini zanetmiyorum. " dedi. Marco girdiği odanın her yerinde kitaplar vardı. Damien haklıydı artık saklanamazdı. Marco onun ayak seslerini ve küçük gülme sesini net bir şekilde duyuyordu. Damien büyüdükçe esiden olan sevimliliği gitmişti , şimdiki Damien çok daha uzun , zeki, güçlü , hızlı ve karizmatikti ona bakan her kız onunla sevgili olmak isterdi. Marco ise sadece onun gölgesinde kalan bir yarı ejderhaydı başka hiç bir şey değildi. Marco bunları düşünürken kapının arkasında olan Damien dona kalmıştı. Damien şoktan kurtulamadı ve dizleri titremeğe başladı. Kafasında Marco'nun düşünceleride vardı. Kafasını iki yana salladı ve Marco'nun düşüncelerinden kurtulmak istedi ama nafileydi. Damien bir an afalladı ve öne doğru düşerken kapıya tutundu ardından kapı sert şekilde açıldı. Damien yüz üstü düşmüştü ve Marco ona baktı ve gülmeye başladı. Damien yerden kalkmayı denesede dengesini kaybedip tekrardan yere kapaklandı. Bunu gören Marco daha şiddetli gülmeye başladı. Damien tekrardan denedi ve bu sefer başardı. Kafasındaki Marco'nun düşünceleride gitmişti. Ardından kalede " Marco ve Damien hemen büyük salona" diye bir ses haykırdı. Bunu söyeleyen babaları Harbin'di. Marco ve Damien ilk bakıştılar ve hemen büyük salona doğru koştular. İlk salona varan Damien olmuştu. Kral tahta oturmuş onları bekliyordu. Tabi ki Damien gelince şaşırmıştı. 30 dakika aradan sonra büyük salona nefes nefese Marco gelmişti. Marco , Damien'ın yanına geçti ve bekledi. Sonunda kral ağazını açtı.