İblis

bölüm 10

Damien neyle karşı karşıya olduğunu bilmiyordu. Sadece önünde ona bakan korkutucu biri vardı.

"K-kimsin?!"

"Ben Julia , Yoko'nun elçilerinden biriyim."

Damien duyduğu isimle şaşırdı. Bir anda taşın olduğu yer acımaya başladı. Canı çok acıyordu. Eliyle taşa değdiğinde daha çok acımaya başladı. Taşı sökmek istedi. Acıya dayanamadı ve diz çöktü. Acı vücudunu kaplamaya başladı. Tüm vücudu yanmaya başlamıştı. İstemsiz şekilde eli tekrardan taşa gitti. Ses. Kafasını kaldırdı. Önünde duran kız artık yoktu. Etraftan ses gelmeye başladı. Gölgeler belirdi. Sesler git gide yakınlaşıyordu. Acısı daha da artıyordu. Gölgeler yaklaşıyordu. Ani bir cesaretle ayağa kalktı ve koşmaya başladı. Acısı artarken arkadaki sesler azaldı. Kurtulmuştu ama canı çok acıyordu. Sonunda durdu ve soluklandı. Anında durduğu yer parlamaya başladı. Yerde çember belirdi. Damien bu çemberi biliyordu. Harbin eskiden bir yaratığın kağvusunu öğrenmek için kullanmıştı. Acıya artık dayanamadı ve kendini teslim etti.

"YARATIK KAÇIN"

Hayır ben yaratık değilim
Ben halla benim
Neden, neden Yoko
Neden beni burada yalnız bıraktın
Çok zor, tek başına çok zor
İBLİS OLMAK ÇOK ZOR YOKO

Damien gözlerini hızla açtı. Gözleriyle etrafı taradı. Hücredeydi ve biri daha vardı. Hücre 2'ye ayrılmıştı. Damien'ın olduğu taraf simsiyahtı, diğer taraf ise gölgeliydi. Hiç bir şey göremiyordu çocuğun gözleri dışında. Damien ayağa kalkmayı denedi ama ayağındaki pranga onu engellmişti. Aniden taşı acımaya başladı.

" D-Damien"

Damien duyduğu sesle kafasını döndürdü. Kan kırmızısı gözleri sarı gözlerle buluşunca gerildi. Sarı gözlere sahip çocuk yutkundu ve konuşmaya başladı.

" S-Sen Damien'sın değil mi? Hani efsanedeki iblis olan?"

"Evet"

Cevap verdikten sonra sarı gözlü çocuk kafasını eğdi. Damien sadece onun kim ve neden burada olduklarını bilmek istiyordu. Taşı acımaya başladı. İstemeden ağzından inleme kaçtı. Sarı gözlü çocuk bunu fark etti. Sormak istedi ama hücrenin kapısı buna engel oldu.

"Tanışmışsınız bakıyorum."

Damien ne olduğunu anlamamıştı. Kiminle tanışmıştı. Sarı gözlü çocuk adama kızgın bir ifadeyle bakmıştı. Adama buna karşılık elini cebinden çıkardı. Sinsi gülüşünü attı ve elinde olan kumandanın tuşuna bastı.

Basar basmaz sarı gözlü çocuk acı içinde bağırmaya başladı. Damien artık duramazdı. Ani hareketlerle yataktan kalktı ve adama doğru ilerledi. Öfkelenmişti ama neden bilmiyordu. Damien elini sıktı ve var gücüyle adama yumruk attı. Arkada sarı gözlü çocuğun çığlıkları git gide artıyordu. Damien durmadan adamın yüzüne vuruyor ve durmasını söylüyordu ama işe yaramıyordu. Adam hala gülüyordu ve arkadaki çocuk acı içinde bağırıyordu. Aniden etraf karardı.

"Y-YETENEĞİNİ KULLANAMAMAN LAZIMDI!"

Sarı gözlü çocuk adama baktı. Ağzını açmıştı ama ses çıkmamıştı. Etraf sessizliğe büründü. Ölüm sessizliği sürerken kararan oda adeta kabusa dönmüştü.

-O sırada Marco-

Aynada kendisinin tuhaf yansımasını görünce panikledi. Yoko sakin bir şekilde aynadaki yansıma gözükmemesi için ters koydu ama Marco yansımasını görmüştü. Yoko'nun yansıması farklıydı. Gözleri simsiyahtı ve gözlerinden kan akıyordu. Geri kalanını görememişti.

"İblis yada her kimsen Yoko'ya güvenme"

Marco sesle irkildi ve etrafa bakındı ama kimse yoktu. Gerilmişti. Yoko bir şeyler anlatıyordu ama Marco duyamıyordu. Tekrardan aynı cümleyi duydu "Yoko'ya güvenme" Marco'nun bu sefer başı dönmeye başladı. Kafasında sesler konuşuyordu. Zaman ilerledikçe kafasındaki sesler dayanılmaz hale geldi. Ayağa kalktı ve dışarı çıkmak için kapıya yöneldi.

"MARCO"

Bu, Bu ses Damien'a aitti. Marco daha da acele ederek kapıya ulaştı. Kapı açmayı denedi ama başaramadı. Tekrar ve tekrar denedi ama gene başaramadı. Oda da olan Lucifer şüpelenmeye başladı. Efendisi asla birini odaya kilitlemezdi. Tabi ki o efendisiyse. Marco tüm gücüyle denedi ama gene açılmadı. Umudu yavaş yavaş tükenmeye başlamıştı. Lucifer dayanamadı ve Marco'ya yardım için yanına gitti. İkisi de kapıyı açmayı denedi ama başaramadı. Yoko onları odaya hapsetmişti.

"Üzgünüm ama buradan çıkış yok"

Selamın aleyküm Ben kuro

Öncelikle tekrar atıyorum bu kitabı sayfa boş kalmasın diye

Sonraki bölümde tekrardan görüşmek üzere.

KUROGANE NAKAMURA DES......