-FLASHBACK-
-Hyunjin'den-Zil çaldığında Jeongin'in geldiğini düşünerek kapıyı açtım.Kimseyi göremediğimde kapıyi kapatacaktım ki bir havlama sesi işittim.
Kapıdaki minik köpeği gördüğümde gülümsedim.Kirli olmasını umursamayarak kucağıma aldım ve mutfağa geçtim.Köpek mamasından çıkardım ve kaba koydum.
O yemeğini yerken onu izliyordum.Tasması yoktu.Yıkayıp güzelce giydirirdim.Ona bakabilirdim.Jeongin'inde seveceğinden emindim.
Mamasını bitirdiğinde kucağıma aldım ve odama çıktım.Banyoya girdim ve suyu doldurdum.Durumumuz iyinin üzerindeydi ama çok da iyi değil.Köpek küvetine soktum ve limonlu kopükten sıktım.Iyice köpükledikten sonra güzelce duruladım.Minik bir havluyla kuruladım.
Yatağıma koydum ve onun giyebileceği bir şeyler bulmak için Jeongin'in odadına gittim.
Odasında ki oyuncak köpeğin üzerinde ki kıyafeti çıkardım ve odama geçtim.
Ona giydirdim ve kucağıma alarak salona indim.Jeongin'e bir süpriz oldugunu mesaj olarak attım.Bu gün biraz geç geleceğini söylemişti.
Kucağımda ki minik ile televizyon izlemeye başladım.
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
Kolumun dürtülmesi ile gözlerimi araladım. Karşımda gördüğüm genç ile kaşlarımı çattım.
Jeongin eve bir arkadaş mi getirmişti?Bu bir ilkti."Jeongin nerede?"
Etrafta Jeongini görememiştim ve sorma gereği duymuştum."Jeongin kim?"
Bana sorduğu soruyla kaşlarım daha da çatıldı.Üzerinde gördüğüm sweat ile gözlerine baktım.Hızla ayaga kalktığımda korkarak geriye gitti.
"KIMSIN?EVIME NASIL GIRDIN?"
Bağırarak konuşuyordum ki gözlerinde ki korkuyu fark ettim.Suçlu olamayacak kadar masumdu.Şuan onu boydan süzmüştüm ve bir kuyruk ile kulaklara sahipti.
"B-beni s-sen aldın e-eve."
Kekelemesinden sonra fazlasıyla korkuttuğumu fark etmiştim.Yanına oturduğumda benden uzaklaştı.
"Seni korkuttuğum için özür dilerim.O an uyku sersemiydim."
Kafasını sallamıştı ama hâla gözlerinde kuşku vardı.
"Ben seni eve aldığımı hatırlamıyorum üzgünüm.Ve o kulaklar ile kuyruğun?"
"Lütfen beni dinle."Elimi tuttuğunda ellerimizin uyumu çok hoştu.Olayın ciddiyetini hatırladığımda başımı kaldırdım ve gözlerine baktım.
"Ben bir lanet yüzünden köpeğe dönüştüm. Sürekli biryerlerden kovuldum beni evine aldın. Bu halimi gören tek kişisin.Lütfen bana yardım et.Zorluk çıkarmam."
Bana tüm olayları anlatmıştı bunun altından tek başıma kalkamazdım.
Elinden tuttuğum gibi Chris hyungun yanına koştum.
◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
Seungmin ile eve geldiğimizde gülümseyerek elimi tuttu.Kalp ritmim alışık olmadığık şekilde atarken bende gülümsedim.
"Hyung neredesin se-..."
Salonun kapısında bize bakan Jeongin ile oraya döndük.
Seungmin gülümsediğinde Jeonginde gülümsedi.Fakat kulak ve kuyrukları gördügünde gözleri şaşkınla açıldı.
"S-sen sen de nesin böyle?
Köpek insan?
Insan köpek?"Koşarak Seungmin'in yanına geldiğinde kulaklarıyla oynamaya başladı.
"Aman tanrım hyung bu çok tatlı."
Seungmin nefes verdi.Kötü karşılanmak en korktuğu şeydi.Bu dönemde sürekli büyücüler ve cadılar öldürülüyordu.
Seungmin'in elinden tutarak merdivenlere gittim.
"Yarın tanışırsınız biz uyuyacağız.Sende geç olmadan uyu."
"TAMAM"
Seungminle odaya girdik.Ben hâla elini tutuyordum.Yatağa attim kendimi tabi ardımdan Seungmin de gelmişti.Gözlerimi kapattım ama belime dolanan kollar ile geri açtım.
"Bu şekilde uyuyabilir miyim?"
Kafamı olumlu anlamda salladım.
Daha sıkı sarıldığında kalbimin sesini duymamasını diledim.Sağ kolumu beline sardım ve kendime çektim.
Içimden bir ses arkadaştan öte olacağımızı söylüyordu...Gözlerim daha fazla dayanamayarak kapandılar.
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
beshixy için yazıcam*-*
Molfixli dalin civcivin seni seviyor💛🥺
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KITTY /CHANLIX
FanfictionTAMAMLANDI ~Çiftler~ ●ChanLix ●Hyunin ●2Min ●Binsung _Başlangıç tarihi_×27.05.2020× _Bitiş tarihi_ ×07.07.2020× DÜZENLENDI