BİR ŞEYLERE DAİR ✔

Bölüm 6 : Sevgili Ruhum.

Bölüm 6 : Sevgili Ruhum.
*Her tenime dokunuşumda, yokluğunu hissediyorum.*

Sevgili ruhum;
Bazen seni kaybettim sanıyorum,
Bir daha göremeyeceğimi düşünüyorum,
Belki de kaybetmişimdir.

Her aynaya baktığımda, buz kesmiş bedenimi görüyorum.
Her tenime dokunuşumda, yokluğunu hissediyorum.
Her günümü, ruhsuz bir beden gibi yaşıyorum.
Her ağlayışımda, biraz daha eksiliyorum.

Sana anlatmak istediğim onca şey var ki,
Yoksun diye, hepsini kendime saklıyorum.
Kendim nerede onu da bilmiyorum.
Yokluğunu iliklerime kadar hissediyorum.

Ruh içinde her acıyı barındırır,
Acı içinde misin ruhum?
Söylesene, acıyor mu her yanın?
Benimki gibi.

Gözlerime mezar taşları diktim,
Belki görür ve yardım ederler diye,
Kimi kandırıyorum ki?
Sen bile yokken kim yardım edebilir bana?

Kalbim ruhsuzlukla dolup taşarken,
Sen yalnızlığı yüzüme çarparken,
Ben hiçlikle yaşayıp giderken,
Bu bataklıktan nasıl çıkacağız?

Sorular yeyip bitiriyor beynimi,
Ruhsuzluk tüketiyor benliğimi,
Yaşlar, bana tutunamayıp düşüyor.
Kalbim de ruhsuz, tıpkı benim gibi.

Seversen geçer dediler.
Ruhsuz bir kalp, nasıl sevebilir ki?
Geçmez dedim, bu beden bende varken
Geçmez.

Geçmez biliyorum, sen de biliyorsun.
Zor biliyorum, sen de biliyorsun.
Çok acıyor biliyorum, sen de biliyorsun.
O halde, neden inatla beni tüketiyorsun?

***

Bir parça olsa da, gel... Umutlarımı dahi gömemiyorum. Yaralı bir şekilde kaldılar. Onlar da ben gibi, sen gibiler. Acı içindeler... Bu sözler bana göre değil. Bu gidiş sana göre değil. Gidişler, dönüş ister. Terkler, sonsuza dek sürer. Sen gittin mi yoksa terk mi ettin beni?

O zaman şey diyelim mi?

Bu bölüm, ruhunu kaybedenlere gelsin...